"Μ.Χαρακόπουλος, Ομιλία επί της Αρχής για την Ελληνόγλωσση Παιδεία"
Αθήνα, 2 Αυγούστου 2016
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΝΔ
ΜΑΞΙΜΟΥ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η συζήτηση του νομοσχεδίου για την Ελληνόγλωσση εκπαίδευση πραγματοποιείται στη σκιά μιας εθνικής ήττας, γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η ταπεινωτική εξέλιξη της επιστροφής του οικοπέδου και του υπό ανέγερση οικοδομήματος που θα φιλοξενούσε το Ελληνικό Σχολείο του Μονάχου.
Μιλούμε για το ιδιόκτητο σχολείο που θα κάλυπτε τις διδακτικές ανάγκες των παιδιών της ομογένειας του Μονάχου που σήμερα αριθμεί περί τους 30.000 Έλληνες, και η λειτουργία του οποίου θα εξοικονομούσε ετήσιες δαπάνες σχολικής στέγης 1,3 εκατομμυρίων ευρώ.
Μια προσπάθεια χρόνων, ένα όραμα των ομογενών, κατέληξε σε αυτό το ναυάγιο με την απόφαση του Δήμου Μονάχου, στις 20 Ιουλίου, να ενεργοποιήσει τη ρήτρα ανάκλησης της παραχώρησης του οικοπέδου στο ελληνικό δημόσιο γιατί αυτό, για μια ακόμη φορά, ήταν ασυνεπές στις δεσμεύσεις του.
Πέραν του επιμερισμού ευθυνών για τις καθυστερήσεις στην ανέγερση του σχολικού συγκροτήματος, με χρηματοδότηση 70% από τις βαυαρικές αρχές, γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση της αριστεράς ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για χρονοδιαγράμματα που δεν τήρησε.
Και αυτό ήταν το μοιραίο λάθος μιας κυβέρνησης που στα λόγια πλειοδοτούσε στην ανάγκη υλοποίησής του, αλλά στην πράξη η αναποτελεσματικότητα και η ανεπάρκειά της οδήγησαν σε αυτό το οικτρό αποτέλεσμα.
Αλήθεια κ. υφυπουργέ τι μεσολάβησε ανάμεσα στην πανηγυρική σας ανακοίνωση στις 30-03-16 με τίτλο «Ελληνικό σχολείο στην καρδιά της Βαυαρίας» και την «οδυνηρή» όπως παραδέχεστε με νεότερη ανακοίνωσή σας απόφαση του δημοτικού Συμβουλίου Μονάχου;
Τότε μας διαβεβαιώνατε ότι Το Υπουργείο Παιδείας, «άνοιξε επιτέλους τον δρόμο για την ολοκλήρωση ενός ελληνικού σχολικού κτηρίου στην καρδιά της Ευρώπης, στο Μόναχο του Γερμανικού κράτους της Βαυαρίας».
Αφού αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης από το 2001 και τον κίνδυνο σύμφωνα με απόφαση της γερμανικής δικαιοσύνης να περιέλθει στο βαυαρικό κράτος αν δεν έχει ολοκληρωθεί έως 30 Ιουνίου 2017 ο κ. Πελεγρίνης, στις 8 Μαρτίου, μας πληροφορεί ότι:
«ύστερα από συνεννόηση με τον Υπουργό Νίκο Φίλη, συνάντησε στο Μόναχο τον φιλέλληνα υπουργό της Παιδείας της Βαυαρικής κυβέρνησης, Λούτβιχ Σπάνλε, με τον οποίον συμφώνησαν ότι, εφόσον η ελληνική πλευρά κατορθώσει να ολοκληρώσει τον σκελετό του κτηρίου έως τον Ιούνιο, η βαυαρική κυβέρνηση θα συνεισφέρει οικονομικώς στην ολοκλήρωση του έργου διαθέτοντας για την συνέχιση του έργου το ποσόν που της αναλογεί, αντί να το καταβάλει στο τέλος, μετά την ολοκλήρωσή του».
Κατόπιν αυτών, σε διθυραμβικό ύφος, συνεχίζει η ανακοίνωσή του υπουργείου Παιδείας ότι:
«Το ποσόν που απαιτείται για εκπλήρωση της νέας συμφωνίας εκταμιεύθηκε στις 29 Μαρτίου, μέσα σε 10 εργάσιμες ημέρες –πράγμα ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα– και μπορούμε πλέον να προσβλέπομε με βεβαιότητα ότι η χώρα μας θα έχει αποκτήσει ένα σύγχρονο εκπαιδευτήριο, όπου τα παιδιά των Ελλήνων ομογενών θα μπορούν να εκπαιδεύονται σε ένα άνετο περιβάλλον, ικανό να προσελκύει και γερμανικής καταγωγής παιδιά».
Τι έγινε, λοιπόν, κ. υπουργέ και το σχολείο στο οποίο μπορούσαμε να προσβλέπουμε με βεβαιότητα και το οποίο θα προσέλκυε και γερμανάκια, μας το πήραν πίσω;
Πέραν των γενικών δικαιολογιών περί διαχρονικής αναξιοπιστίας του ελληνικού κράτους -που είδα να ψελλίζετε στην ανακοίνωσή σας μετά την απόφαση του δήμου Μονάχου- δεν νιώθετε την ανάγκη να απολογηθείτε γιατί δεν ήσασταν συνεπής στις δεσμεύσεις που σεις αναλάβατε;
Σεις δεν βάλατε τον πήχη της 30ης Ιουνίου 2016 για ολοκλήρωση του σκελετού του κτηρίου με πόρτες παράθυρα και στέγη, και περάσατε από κάτω;
Βρείτε τη γενναιότητα να αναλάβετε τις ευθύνες σας! Και κυρίως εξαντλείστε -έστω και κατόπιν εορτής- κάθε δυνατότητα σε υψηλότατο επίπεδο για την ανατροπή αυτής της εθνικής ήττας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μια άλλη Ελλάδα εκτός συνόρων ζει και προοδεύει με έγνοια πάντα για την πατρίδα. Θυμούμαι παλαιότερα οι εκτός συνόρων Έλληνες υπολογίζονταν σε 7 εκατομμύρια.
Οι λιγοστοί Ρωμιοί της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας, οι αδελφοί μας Κύπριοι του άλλου ελληνικού κράτους, οι Βορειοηπειρώτες και οι δοκιμαζόμενοι Έλληνες του Πόντου στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι ομογενείς στις εύρωστες ελληνικές κοινότητες της Αμερικής και της Αυστραλίας και φυσικά οι Έλληνες της Ευρώπης, οι απανταχού της γης συμπατριώτες μας συναποτελούν τον Οικουμενικό Ελληνισμό.
Είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της Ελλάδας και όποτε χρειάστηκε ύψωσαν τη σημαία των εθνικών μας δικαίων και για το Κυπριακό και για το Μακεδονικό και τώρα στηρίζοντας μέσω της Εκκλησίας τούς δοκιμαζόμενους από την κρίση συμπολίτες μας.
Και μια και αναφέρθηκα στην Ορθόδοξη Εκκλησία οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε το σημαντικό της ρόλο στην εκπαίδευση των Ελλήνων ιδιαίτερα στην Αμερική και την Αυστραλία, αλλά και τη συμβολή της στη διατήρηση της εθνικής συνείδησης των ομογενών τέταρτης και πέμπτης γενιάς.
Σ’ αυτό το κομμάτι του έθνους που στα «ξένα είναι Έλληνας» και πονά την πατρίδα περισσότερο ίσως από πολλούς Ελλαδίτες, οφείλουμε να παρέχουμε τη δυνατότητα ελληνικής παιδείας.
Εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα οφείλει να τους δώσει και το δικαίωμα της ψήφου. Το δικαίωμα να συναποφασίζουν για την πορεία της πατρίδας που αγαπούν και νοιάζονται και πολλοί επιθυμούν να επιστρέψουν σε αυτήν.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο η κυβέρνηση δεν προσφέρει κάτι νέο στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Αντίθετα επαναφέρει το θέμα της εφαρμογής των δίγλωσσων σχολείων σε περίοδο αθρόας μετανάστευσης των Ελλήνων, ιδιαίτερα στη Γερμανία.
Για ποια δίγλωσσα, όμως, σχολεία μιλάμε; Όπως καταγγέλλουν ομογενείς τα υπάρχοντα δίγλωσσα Σχολεία στην Γερμανία είναι σχολεία επιπέδου αντίστοιχου δεκατάξιου σχολείου, τα λεγόμενα Γκεζάμτ-σούλε (γενικά σχολεία), η πιο χαμηλή βαθμίδα εκπαίδευσης στη Γερμανία (μετά τα εννεαετή Χάουπτ-σούλε τα τεχνικά σχολεία) που οι απόφοιτοί τους κατευθύνονται σε κατώτερες σχολές μαθητείας.
Η Επιστολή της «Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Βορείου Ρηνανίας και Βεστφαλίας» είναι χαρακτηριστική. Όπως επισημαίνουν, πολλοί από αυτούς επέλεξαν τις συγκεκριμένες πόλεις να μεταναστεύσουν γιατί υπήρχαν αμιγή ελληνικά σχολεία. (Την καταθέτω στα πρακτικά).
Ο ορατός κίνδυνος, που ίσως δεν βλέπει η κυβέρνηση, είναι οι ομογενείς να προτιμήσουν τα αμιγώς γερμανικά σχολεία, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι αντί να ενισχύσουμε τους δεσμούς με την ομογένεια να κόψουμε και τους ήδη υφιστάμενους.
Στόχος θα πρέπει να είναι το δίγλωσσο σχολείο που θα δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τόσο στην χώρα υποδοχής όσο και στην ημεδαπή.
Οι διατάξεις για την Ελληνόγλωσση εκπαίδευση και την επιλογή των στελεχών διατρέχονται από τα βασικά δόγματα της κυβέρνησης «η αριστεία είναι ρετσινιά» και «η καριέρα είναι χολέρα».
Ενδεικτικά αναφέρω (με το άρθρο 13 παρ. 4) την υποβάθμιση των απαιτούμενων προσόντων γλωσσομάθειας των Συντονιστών Εκπαίδευσης και των Διευθυντών των σχολείων από το επίπεδο του άριστα (επίπεδο Γ2), όπως επί δεκαετίες τώρα ίσχυε, σε επίπεδο πολύ καλής γνώσης (επίπεδο Γ1) της γλώσσας υποδοχής.
Προφανώς, όπως στην περίπτωση του Διευθυντή της Σιβιτανιδείου, το κουστούμι ράβεται στα μέτρα των «ημετέρων». Για τον Διευθυντή της Σιβιτανιδείου καταργήθηκε τελείως η προϋπόθεση της επάρκειας ξένης γλώσσας, για τους Συντονιστές ή τους Διευθυντές αρκεί η υποβάθμιση του επιπέδου γνώσης.
Ακατανόητη, επίσης, σε εποχή οικονομικής κρίσης είναι η εμμονή της κυβέρνησης να θέτει εμπόδια στις αποσπάσεις εκπαιδευτικών συζύγων Ελλήνων του εξωτερικού ή αλλοδαπών χωρίς επιμίσθιο.
Αντί να προτάσσονται όλοι αυτοί και αφού εξαντληθούν οι εκπαιδευτικοί χωρίς επιμίσθιο να εξετάζονται οι περιπτώσεις αποσπάσεων με επιμίσθιο από την Ελλάδα, η κυβέρνηση προκαλεί την κοινή λογική.
Προφανώς και πρέπει να αναβαθμιστεί το επίπεδο των ελληνικών σχολείων στο εξωτερικό και επ΄ αυτού θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε περισσότερα στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο έχει επίσης ρυθμίσεις για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Η δημιουργία κάποιων διαπολιτισμικών σχολείων ως πειραματικών έχει ως σκοπό τα όποια συμπεράσματα να γενικεύονται και στα υπόλοιπα διαπολιτισμικά. Αν όλα τα διαπολιτισμικά σχολεία είναι πειραματικά, (όπως προβλέπει το σχετικό άρθρο) ο πειραματισμός τους πού στοχεύει και απευθύνεται και ποιος ό λόγος ορισμούς τους ως πειραματικών;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εν μέσω θέρους λίγο πριν κλείσει η βουλή για τις καλοκαιρινές διακοπές η κυβέρνηση αποπειράται για τρίτη φορά να εισάγει ρυθμίσεις για την ιδιωτική εκπαίδευση. Τις προηγούμενες άλλες δυο, αναγκάστηκε να τις αποσύρει. Μένει να δούμε τι τύχη θα έχουν αυτή τη φορά…
Η κυβέρνηση αντί να αναβαθμίσει το δημόσιο σχολείο επιχειρεί να κοντύνει το ιδιωτικό σχολείο, ψαλιδίζοντας τα πλεονεκτήματά του. Αντί να εφαρμόσει την αξιολόγηση εκπαιδευτικών δομών και εκπαιδευτικών σε όλη την εκπαίδευση επιχειρεί ουσιαστικά τη μονιμοποίηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Επειδή περισσεύει η σπέκουλα, να τονίσουμε για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία ανοχή σε φαινόμενα μαύρης, αδήλωτης εργασίας. Αντιθέτως, η πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει το σεβασμό στα δικαιώματα των εργαζόμενων εκπαιδευτικών του ιδιωτικού τομέα.
Ωστόσο, το Υπουργείο Παιδείας, κυριευμένο από τις ιδεοληψίες του ενάντια στον ιδιωτικό τομέα προσπαθεί να αναιρέσει δύο βασικά πλεονεκτήματα της ιδιωτικής εκπαίδευσης: τη δυνατότητα επιλογής και αξιοκρατικής αντιμετώπισης του εκπαιδευτικού προσωπικού και τις δυνατότητες διαφοροποίησης στο εφαρμοζόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Με τη νέα ρύθμιση η διοίκηση του κάθε σχολείου στο εξής δεν θα μπορεί να διαφυλάξει την ποιότητα της εκπαιδευτικής υπηρεσίας που παρέχει στους μαθητές, καθώς δεν θα μπορεί να αντικαταστήσει έναν εκπαιδευτικό, ανεξάρτητα αν αυτός αποδίδει ή όχι.
Η ρύθμιση δεν προστατεύει τον καλό εκπαιδευτικό (ο οποίος, άλλωστε, δεν χρειάζεται άλλη ρήτρα μονιμότητας παρά μόνο την αξία του) αλλά αυτόν που θα μπει στην τάξη και δεν θα ανταποκριθεί στα καθήκοντα του με ευσυνειδησία.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (τον ν. 682/77 όπως τροποποιήθηκε) ο ιδιοκτήτης μπορούσε να καταγγείλει την σύμβαση με τον εκπαιδευτικό κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ή στο τέλος της διετίας. Μετά τη διετία η σύμβαση γινόταν αορίστου χρόνου. Τώρα η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί μόνο στο τέλος της διετίας.
Επομένως, αρχικά προσλαμβανόμενος ιδιωτικός εκπαιδευτικός, ακόμη και αν στον πρώτο χρόνο αποδειχθεί μη ικανός, δεν μπορεί να απολυθεί πριν τη διετία.
Ενώ η κυβέρνηση θέλει να φανεί αρεστή στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, επί της ουσίας το μέτρο μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο αριθμό απολύσεων, καθώς θα ωθήσει τους ιδιοκτήτες να προβαίνουν σε προληπτικές απολύσεις στο τέλος του 2ου έτους για να είναι εξασφαλισμένοι.
Κατά τον 682/77 (όπως τροποποιήθηκε) στο τέλος της εξαετίας ο ιδιοκτήτης μπορούσε να καταγγείλει το 33% των συμβάσεων καταβάλλοντας σχετικές αποζημιώσεις. Τώρα, μετά τη διετία οι συμβάσεις μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου και ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί στην ουσία να απολύσει κανέναν.
Επιπλέον, για ιδιωτικό εκπαιδευτικό που δεν υπάρχουν ώρες για να συμπληρώνει το υποχρεωτικό του ωράριο, ώστε να δικαιούται το σύνολο των προβλεπόμενων αμοιβών του, είναι υποχρεωμένος ο ιδιοκτήτης να «εφευρίσκει» πρόσθετες δράσεις για να το συμπληρώσει.
Μέχρι τώρα προβλεπόταν ότι ο ιδιοκτήτης σε τέτοιες περιπτώσεις ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό για δώδεκα τουλάχιστον ώρες.
Επομένως, θα γίνει στο ιδιωτικό σχολείο κάτι που δεν γίνεται ούτε στο δημόσιο, όπου ένας εκπαιδευτικός που δεν συμπληρώνει το υποχρεωτικό του ωράριο διδασκαλίας σε ένα σχολείο διατίθεται μέχρι και σε τέσσερα δημόσια σχολεία για να το συμπληρώσει υποχρεωτικά και να δικαιολογείται η πλήρης αμοιβή.
Τέλος, περιορίζεται η δυνατότητα εφαρμογής από το ιδιωτικό σχολείο πρόσθετου διαφοροποιημένου εκπαιδευτικού προγράμματος, μετά την ολοκλήρωση του προβλεπόμενου και για τα δημόσια σχολεία υποχρεωτικού ωρολογίου προγράμματος.
Ισοπέδωση προς τα κάτω, μετά τη δημόσια και στην ιδιωτική εκπαίδευση!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στη ρύθμιση του άρθρο 32 για τα πτυχία που χορηγήθηκαν από ΤΕΕ στα οποία επιβλήθηκαν κυρώσεις ή αφαιρέθηκε η άδεια λειτουργίας τους. Πολλοί μαθητές δεν γνώριζαν ότι το τεχνικό σχολείο που φοιτούσαν δεν λειτουργούσε νόμιμα. Είτε γιατί δεν τηρούσε το ωρολόγιο και αναλυτικό πρόγραμμα είτε γιατί δεν συμπλήρωνε τα επίσημα βιβλία, δεν είχε το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό κ.ά.
Ο νόμος 3577/2007 έδινε τη δυνατότητα χορήγησης τίτλων στους μαθητές των σχολικών ετών 2004-2005, 2005-2006, 2006-2007 και 2007-2008 κατόπιν ειδικών πτυχιακών εξετάσεων, οι οποίες θα διενεργούνταν γι’ αυτόν το σκοπό. Για την απονομή των πτυχίων θα λαμβάνονταν υπόψη μόνο οι βαθμοί των γραπτών πτυχιακών εξετάσεων. Δυστυχώς δεν εκδόθηκε ποτέ η υπουργική απόφαση που θα έλυνε το ζήτημα.
Η ρύθμιση που φέρνει, όμως, σήμερα η κυβέρνηση γεννά εύλογα ερωτήματα καθώς καταργεί τη συγκεκριμένη χρονική αναφορά επεκτείνοντας τη διάταξη έως σήμερα.
Για ποιο λόγο η κυβέρνηση κάνει “λάστιχο” τη διάταξη επεκτείνοντας την μέχρι σήμερα; Υπάρχουν αυτή την ώρα που μιλάμε Εκπαιδευτήρια που λειτουργούν παράνομα και πρέπει να νομιμοποιηθούν οι τίτλοι που εκδίδουν; Θα θέλαμε να γνωρίζουμε επισήμως πόσους πτυχιούχους αφορά η ρύθμιση ανά έτος. Συγχωροχάρτια για μετά το 2008, που όλοι πλέον γνώριζαν, είναι αδιανόητα!
Αλήθεια, που κατέληξε ο έλεγχος του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που είχε ζητήσει ο τότε υπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης;
Υπήρξαν περιπτώσεις σπουδαστών που τελικά διορίστηκαν στο δημόσιο κάνοντας χρήση τίτλου σπουδών των ΤΕΕ Άρτας; Γνωρίζετε πόσες είναι οι περιπτώσεις και που έχουν διοριστεί;
Διαβάζουμε για διορισμούς προσώπων που εμφανίζονται το ίδιο διάστημα να φοιτούν στη Δραπετσώνα με βαθμό 11 και φοιτώντας δυο μήνες στην Άρτα “ω του θαύματος” να παίρνουν απολυτήριο 19,9.
Θεωρείτε σωστό να δώσετε τη δυνατότητα να νομιμοποιήσουν σήμερα τους διορισμούς τους, όταν κατέλαβαν θέσεις σε βάρος συνυποψηφίων τους;
Αν υποθέσουμε, λοιπόν, ότι λαμβάνουν μέρος στις εξετάσεις και δεν πετυχαίνουν τη βαθμολογία με την οποία διορίστηκαν, θα απομακρυνθούν από το δημόσιο και τη θέση τους θα καταλάβουν οι επιλαχόντες; Με ποια διαδικασία; Θα ανακαλέσετε τους παράνομους διορισμούς, όπως έγινε σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις με πλαστά δικαιολογητικά ή απλά θα προσληφθούν και οι επιλαχόντες;
Σε κάθε περίπτωση για να πείσετε για τις προθέσεις σας θα θέλαμε να ξέρουμε αν η ρύθμιση αφορά και τα ΤΕΕ της Άρτας για τα οποία βοούν και οι πέτρες!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση αδυνατώντας να υλοποιήσει από το Σεπτέμβρη την πολλάκις εξαγγελθείσα πρόσληψη εκπαιδευτικών στα σχολεία προσπαθεί να καλύψει τα κενά με διάφορα τρικ -που βαφτίζει μεταρρυθμίσεις- όπως οι συγχωνεύσεις των νηπιαγωγείων και το κόντεμα των ολοήμερων σχολείων ή η μείωση της διδασκαλίας των αρχαίων.
Επειδή, όμως, αυτά δεν πείθουν κανέναν διαβάζουμε ότι θα καταφύγει σε πιο εντυπωσιακές κινήσεις. Σύμφωνα με διαρροές του υπουργείου Παιδείας στον κυριακάτικο Τύπο, η κυβέρνηση εν μέσω καυτού φθινοπώρου θα ανακοινώσει την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Κι’ όλα αυτά με το βλέμμα στις κάλπες.
Κύριοι υπουργοί,
μην παίζετε με την παιδεία για μικροκομματικούς λόγους. Έτσι κι’ αλλιώς τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον κατήφορο της κυβέρνησής σας. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα του λαού και μην έχετε καμία αμφιβολία για την ετυμηγορία του. Η εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας από την αριστερά θα είναι παράδειγμα προς αποφυγή για πολλά χρόνια.
Καταψηφίζουμε, λοιπόν, επί της αρχής το νομοσχέδιο.