Αθήνα, 1 Μαρτίου 2022

Συνέντευξη Μάξιμου Χαρακόπουλου
στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας
και την δημοσιογράφο Δέσποινα Θεοδώρου

 

Καλημέρα Κύριε Χαρακόπουλε, τί κάνετε;

Καλημέρα κυρία Θεοδώρου. Καλημέρα στους ακροατές μας.

Πείτε μου αλήθεια πώς τα βλέπετε όλα αυτά; Ο κόσμος ανησυχεί, η Ελλάδα έστειλε από τις πρώτες χώρες στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και όχι ανθρωπιστική. Με κάποιον τρόπο βρισκόμαστε στο στόχαστρο του Πούτιν, ο οποίος απειλεί όσες χώρες συνεργάζονται και στηρίζουν την Ουκρανία.

Κυρία Θεοδώρου δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά η Ελλάδα. Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας, της Ε.Ε. και μέλος του ΝΑΤΟ. Και είναι και μια χώρα, που επίσης αντιμετωπίζει απειλή αναθεωρητισμού από τον «εξ ανατολών» γείτονά της, ο οποίος έχει απευθύνει CasusBelli στη χώρα.

Δεν μας αναγκάζει κανείς να στείλουμε όπλα…

Προφανώς! Αλλά η Ελλάδα δείχνει ότι συμμετέχει συνειδητά στην προσπάθεια αυτή του ελεύθερου κόσμου, να συνετιστούν αυτοί που αναβιώνουνε αναθεωρητισμούς επικίνδυνους για την παγκόσμια τάξη. Και αυτό κάνει. Βλέπετε χώρες όπως η Νορβηγία, που από την περίοδο του Ψυχρού πολέμου από το 1950, δεν είχε στείλει ποτέ στρατιωτική βοήθεια, να στέλνει στην Ουκρανία. Βλέπετε την Ελβετία, που ήτανε πάντοτε ουδέτερη, να συμμετέχει στην προσπάθεια αυτή του ελεύθερου κόσμου να αμυνθεί σε όσους επιχειρούν -επικαλούμενοι αδικίες ιστορικές- να αναθεωρήσουνε τα σύνορα, να αμφισβητήσουνε τα κυριαρχικά δικαιώματα, την κυριαρχία, τα σύνορα στην Ευρώπη. Νομίζω ότι ορθώς η Ελλάδα, δεν τηρεί ίσες αποστάσεις, δεν μπορείς να τηρήσεις ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα σε τέτοιες περιπτώσεις και να διεκδικείς αύριο αν έχεις και εσύ τέτοια συμπεριφορά -που έχεις τέτοια απειλή- να είναι με το μέρος σου, όχι μόνο οι σύμμαχοι και οι εταίροι, αλλά η διεθνής κοινότητα. Νομίζω ότι ορθώς η Ελλάδα τάσσεται με τον αδύναμο.

Επομένως, ενεργοποιείται το δόγμα το: «ανήκομεν εις την Δύσιν»…

Με συγχωρείτε… Δε συμμετέχει η Ελλάδα στην Ε.Ε; Δε συμμετέχει στο ΝΑΤΟ;

Προφανώς και συμμετέχει… προφανώς.

Και ευτυχώς ανήκει κυρία Θεοδώρου. Βλέπετε τι γίνεται με χώρες που δεν έχουν το προνόμιο που έχει η Ελλάδα να είναι σε αυτά τα club. Όπως η Ουκρανία, η οποία αυτή την ώρα διεκδικεί να ενταχθεί στους «δυτικούς θεσμούς». Καταθέτει αίτηση να ενταχθεί στην Ε.Ε. η οποία μετά από αυτό το σοκ, δείχνει να συνέρχεται. Γιατί, επί πολλά χρόνια και η Ε.Ε. έμεινε μια ατελής ένωση, μια ένωση που έδωσε περισσότερη βαρύτητα στον οικονομικό τομέα, στην οικονομική ευημερία των λαών, θεωρούσε αυτονόητη και δεδομένη την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά από δύο Παγκόσμιους πολέμους, αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο. Βλέπετε, η Γερμανία η οποία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχε στρατό, να σχηματίζει ένα υπερβολικό ταμείο από την κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και πρασίνων, ύψους εκατό δισεκατομμυρίων ευρώ για την άμυνα της χώρας, για αμυντικούς εξοπλισμούς για τα επόμενα χρόνια.
Εγώ σε κάθε πράγμα προσπαθώ να βλέπω τη θετική του πλευρά, προσπαθώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Αυτή την ώρα σκοτώνονται άμαχοι, υπάρχει πόλεμος, ο πόλεμος είναι όλεθρος. Αυτός ο πόλεμος, όμως, μπορεί να είναι ένα σοκ για τη Δύση, ένα σοκ για την Ε.Ε. και να λειτουργήσει αφυπνιστικά και ήδη αυτό το βλέπουμε. Αλλά πρέπει και η Ε.Ε. να αποκτήσει κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή πολιτική άμυνας. Κυρίως να αποκτήσει στρατιωτικό βραχίονα, να μην εξαρτάται από το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, από το ΝΑΤΟ, ουσιαστικά δηλαδή από τις αποφάσεις των Η.Π.Α., οι οποίες το προηγούμενο διάστημα, το διάστημα της διακυβέρνησης Τράμπ, έδειξαν να αποτραβιούνται από τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, από τα τεκταινόμενα στη Μεσόγειο, στη Νοτιοανατολική ιδιαίτερα Μεσόγειο και τα προβλήματα που είχαμε εκεί. Το ένα θετικό που κρατώ είναι αυτό και το δεύτερο θετικό που κρατώ, είναι η συνειδητοποίηση ότι η Ευρώπη θα πρέπει να έχει ουσιαστικότερο ρόλο στη γηραιά ήπειρο, άρα θα πρέπει να επιταχυνθεί η ενσωμάτωση στην Ε.Ε. των χωρών που το επιθυμούν, ιδιαίτερα των Δυτικών Βαλκανίων, που είναι επιρρεπείς σε εξωγενείς επηρεασμούς και πιέσεις. Τα Βαλκάνια ξέρετε, θεωρούνταν πάντοτε η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης και ήδη βλέπουμε να υπάρχουν εστίες αναστάτωσης και με το Κόσσοβο, στο Κοσσυφοπέδιο και στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, που υπάρχει και εκεί μεγάλη αστάθεια. Άρα πιστεύω ότι θα πρέπει να επιταχυνθεί η ενταξιακή πορεία των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που στηρίζουν την προοπτική της ένταξης στην Ε.Ε. όχι μόνο της Σερβίας, αλλά και της Αλβανίας, της Βόρειας Μακεδονίας, των χωρών που έχουν βεβαίως τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια -δε σημαίνει ότι θα κάνουμε εκπτώσεις στο κράτος δικαίου για παράδειγμα. Αλλά βλέπω ότι και η Ουκρανία καταθέτει τέτοια πρόταση και ήδη η πρώτη αντίδραση από τους αξιωματούχους της Ε.Ε. είναι θετική. Η Ουκρανία είναι μέρος της Ευρώπης, ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Και η Ρωσία είναι μέρος της Ευρώπης. Και η Ρωσία θα πρέπει να δει αυτή την ευρωπαϊκή προοπτική. Και αν θέλετε έγιναν και λάθη στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Θα έπρεπε να γίνουν πιο ουσιαστικά βήματα προσέγγισης τότε με τη Ρωσία, για να μη φτάσουμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, χωρίς αυτό να δικαιολογεί αυτά που γίνονται!

Κύριε Χαρακόπουλε πάντως, θα πρέπει να πούμε ότι είναι διαφορετικό να καταδικάζεις την εισβολή και αυτό σαφέστατα και πρέπει να το κάνει μια χώρα και τον πόλεμο, επίσης, αλλά είναι διαφορετικό αυτό, από το να συμμετέχεις. Αυτό είναι που ανησυχεί και τον κόσμο.

Δηλαδή δεν θα έπρεπε να στείλουμε βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους;

Ανθρωπιστική εννοείτε, ή στρατιωτική;

Να μη συμπαρασταθεί η παγκόσμια κοινότητα; Όταν εμείς, λοιπόν, κάνουμε συμμαχίες με τους Γάλλους και βάζουμε και αμυντική συμφωνία με ρήτρα αμυντικής συνδρομής, δε θα προσβλέψουμε στους Γάλλους αν αύριο –ω μη γένοιτο- υπάρχει επίθεση από την Τουρκία; Αν δεχθούμε επιθετικές ενέργειες από την Τουρκία; Δε θα αξιώσουμε κάτι τέτοιο από τους Αμερικανούς, από τους εταίρους μας επίσης στην Ε.Ε. από τους γειτονικούς λαούς…

Δηλαδή δε διαφωνείτε με το να στείλουμε και μαχητικά αεροσκάφη με Έλληνες πιλότους εκεί;

Αυτό είναι κάτι το οποίο θα αποφασιστεί στα πλαίσια της συμμαχίας. Κανένα κράτος-μέλος, είτε του ΝΑΤΟ, είτε της Ε.Ε. δεν έχει στείλει πιλότους αυτή τη στιγμή. Αυτό θα σήμαινε ότι κηρύσσουμε και εμείς τον πόλεμο απέναντι στη Ρωσία που εισέβαλε αυτή την ώρα στην Ουκρανία. Νομίζω ότι η χώρα, ορθώς δεν τηρεί ίσες αποστάσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Και είναι και ένα μήνυμα και προς τους εταίρους μας, διότι η Ελλάδα επιμένει εδώ και καιρό ότι θα πρέπει να υπάρχει κοινή αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, διότι τα ζητήματα που θέτει η Τουρκία, δεν είναι Ελληνοτουρκικά, είναι Ευρωτουρκικά ζητήματα. Όταν αμφισβητεί τα σύνορα ενός μέλους-κράτους της Ε.Ε. δεν αμφισβητεί μόνο τα ελληνικά σύνορα, αμφισβητεί τα σύνορα της ευρωπαϊκής επικράτειας, τα σύνορα της Ε.Ε. Άρα, λοιπόν, αν η Ελλάδα κρατούσε μια ουδέτερη στάση όπως πολλοί αφήνουν να εννοηθεί, πώς θα διεκδικούσε αύριο την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, πώς θα διεκδικούσε αύριο την έμπρακτη συμπαράσταση των εταίρων…

Κύριε Χαρακόπουλε δεν είδαμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν χιλιάδες πρόσφυγες Σύριοι και Αφγανοί, κλείστηκαν, εγκλωβίστηκαν στη δική μας χώρα να υπάρχει κάποια αλληλεγγύη από την οικογένεια όπως τη λέτε της Ευρώπης. Κλείσανε τα σύνορα και γίναμε εμείς αποθήκη ψυχών. Γιατί μιλήσατε για οικογένεια…

Δε θα διαφωνήσω μαζί σας…

Εγώ δεν θα ήθελα πάντως, να μου συμπεριφερθούν έτσι οι γονείς μου και τα αδέρφια μου.

Κυρία Θεοδώρου δε θα διαφωνήσω μαζί σας. Και επ’ αυτού γίνονται σημαντικά βήματα με αφορμή το σοκ αυτό της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Βλέπετε να ενεργοποιείται η ευρωπαϊκή ρήτρα για την κατανομή προσφύγων αναλογικά με τις δυνάμεις κάθε χώρας στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Κάτι το οποίο δεν το είδαμε στην πράξη στο παρελθόν. Υπάρχει θεσμοθετημένο, αλλά δεν το είδαμε. Παρακαλάγαμε κράτη-μέλη να δεχτούνε έστω κάποιους ανήλικους. Ως πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, είχα αναλάβει πρωτοβουλίες και είχα επισκεφτεί πρωτεύουσες χωρών που ήταν πάρα πολύ αρνητικές. Αλλά βλέπετε και οι χώρες του Visegrad, η Πολωνία που πρωτοστατούσε στην αρνητική αυτή στάση σε επίπεδο E.Ε. μαζί με την Ουγγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Αυστρία στην προοπτική του επιμερισμού του προσφυγικού προβλήματος στην Ευρώπη, σήμερα πρωτοστατεί στις χώρες εκείνες της Ε.Ε. που δέχονται πρόσφυγες από την Ουκρανία, που περιθάλπουν ανθρώπους που είναι εμπερίστατοι αυτή την ώρα, που βρίσκονται σε αυτή τη δοκιμασία, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τις εστίες τους, τη χώρα τους. Νομίζω και επ’ αυτού σημειώνεται μια αλλαγή στην πράξη της ευρωπαϊκής πολιτικής. Τίποτα δε θα είναι το ίδιο μετά τη λήξη –πρώτα ο Θεός- όσο το δυνατόν πιο σύντομα αυτού του πολέμου. Πιστεύω ότι όλοι βγαίνουμε σοφότεροι και θέλω να πιστεύω ότι δε θα λησμονηθεί αυτό το μάθημα στην Ευρώπη, η οποία με πολύ αργούς ρυθμούς, προχωράει σε τέτοια ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας. Νομίζω ότι πραγματικά γίνονται συνταρακτικά βήματα προς τα μπροστά αυτή την ώρα, τεκτονικές αλλαγές θα έλεγα σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη που μας αφορά άμεσα γιατί είναι το σπίτι μας.

Έχουμε ξεκαθαρίσει ή έχει ξεκαθαρίσει τι πόλεμος είναι αυτός; Είναι πόλεμος για τα ενεργειακά αποθέματα, είναι πόλεμος γιατί πολλές χώρες έχουν επενδύσει απίστευτα ποσά στην ασφάλεια και κάπου αυτά τα όπλα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, όπως διαβάζω διάφορες αναλύσεις;

Κα Θεοδώρου, με συγχωρείτε. Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Προ της εισβολής ο πρόεδρος Πούτιν έκανε ένα διάγγελμα, στο οποίο επιχείρησε να δικαιολογήσει την εισβολή...

Ξεκινώντας από τον Στάλιν, και φθάνοντας στον Λένιν, εντάξει…

Ανέπτυξε όλο το θεώρημα του αναθεωρητισμού. Την μεν Κριμαία την κατέλαβαν το 2014 πάλι με πολεμική επιχείρηση, γιατί θεωρούν ότι κακώς δόθηκε την περίοδο του Χρουστσόφ στην Ουκρανία, τις δε περιοχές στα νοτιοανατολικά σύνορα θεωρούν ότι κακώς δόθηκαν επί Λένιν στην Ουκρανία, Και έχουμε τώρα εισβολή που αμφισβητεί το σύνολο της επικράτειας. Εγώ ακούω καινοφανείς απόψεις ότι δεν υπάρχει ουκρανικό έθνος, ότι είναι Ρώσοι ουσιαστικά, που δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι είναι Ρώσοι. Λοιπόν, αυτές δεν είναι απλά επικίνδυνες απόψεις. Θα έλεγα ότι θα πρέπει να συνεπάρουν και να συνταράξουν κάθε ελεύθερο πολίτη αυτού του κόσμου. Ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Δεν θα μου υποδείξει κάποιος άλλος τι είμαι.

Πείτε μου, τι να περιμένουμε από τη συζήτηση στην Βουλή; Οι πολιτικοί αρχηγοί βρίσκονται με το όπλο παρά πόδα.

Πάντοτε η αντιπολίτευση βρίσκεται με το όπλο παρά πόδα και το δυστύχημα είναι ότι στην Ελλάδα και τα εθνικά ζητήματα και τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής γίνονται συχνά ζητήματα κομματικής διαπάλης, Αυτά είναι παιδικές ασθένειες, τις οποίες δύο αιώνες μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης και την συγκρότηση του ελληνικού κράτους δεν τις έχουμε ξεπεράσει και δυστυχώς. Νομίζω εκείνο που επίσης πρέπει να δούμε είναι η ενεργειακή αυτονομία της χώρας, γιατί το φυσικό αέριο από την Ρωσία μας αφορά όλους στην Ευρώπη, αφορά και την Ελλάδα. Η ενεργειακή εξάρτηση ήταν αυτή που σε μεγάλο βαθμό καθυστέρησε και τις όποιες αντιδράσεις νωρίτερα των κρατών-μελών της Ε.Ε. και γι’ αυτό οδηγηθήκαμε κι εδώ. Ίσως να μην χρειαζόταν να φθάσουμε εδώ αν δεν υπήρχε αυτή η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης κι αν νωρίτερα είχαν δοθεί σαφέστατα μηνύματα. Αλλά τι να πει κανείς όταν βλέπει πρώην καγκελάριους να έχουν ηγετικό ρόλο επ’ αμοιβή σε εταιρείες φυσικού αερίου της Ρωσίας. Τέλος πάντων είναι κι ένα ζήτημα το έλλειμα ηγεσίας στην Ευρώπη και στον κόσμο, και γι’ αυτό υφιστάμεθα αυτά που ζούμε κα Θεοδώρου. Νομίζω ότι πρέπει να εστιάσουμε και σε αυτήν την παράμετρο του ενεργειακού ζητήματος…

Θα ανοίξει το θέμα η κυβέρνηση με τον λιγνίτη; Είναι ένα αίτημα αυτό προκειμένου να μπορέσουμε να μετριάσουμε κάπως το θέμα της ακρίβειας.

Νομίζω είναι μια φενάκη αυτή η συζήτηση. Δεν στοιχίζει λιγότερο ο λιγνίτης για την παραγωγή ρεύματος. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που πρωτοστατούν στην πολιτική της Ευρώπης για πράσινη ενέργεια, για απεξάρτηση από τον λιγνίτη και το ίδιο κάνουν και άλλες χώρες.

Η κριτική είναι ότι δεν έγινε σταδιακά αυτό.

Ακούω τη συζήτηση ότι η Γερμανία δεν προχωρά τόσο γρήγορα στην απολιγνιτοποίηση. Η Γερμανία, πρέπει να ξέρουν οι ακροατές μας, χρησιμοποιεί και πυρηνική ενέργεια και έχει βάλει ως προτεραιότητα την απεξάρτηση πρώτα από την πυρηνική ενέργεια. Έχει κλείσει μια σειρά από εργοστάσια παραγωγής ρεύματος με λιγνίτη. Εκεί η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας φθάνει στο 60%. Η Ελλάδα που διαθέτει ήλιο και αέρα είναι αρκετά πίσω ακόμη. Εκεί γίνεται μεγάλη προσπάθεια, εκεί θα πρέπει να εντείνουμε την προσοχή μας, σε πράσινη, φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια. Και τώρα μια και μιλάμε σε ραδιόφωνο στη Θεσσαλία υπάρχει και το ζήτημα της πλέον πράσινης ενέργειας, της υδροηλεκτρικής, και έχουμε την εκκρεμότητα με την Μεσοχώρα, που είναι στο 95% ολοκληρωμένη και δεν έχει προχωρήσει, και βεβαίως και το φράγμα της Συκιάς, εάν απεγκλωβιστούν τα έργα από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ήδη προχωρά η αναθεώρηση, όπως μας διαβεβαιώνει το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας η αναθεώρηση του σχεδίου διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών στην Θεσσαλία που μπορεί να συμπεριλάβει και το σενάριο μεταφοράς νερού από τον Αχελώο στον θεσσαλικό κάμπο, την μερική, την ήπια αυτή, που ουσιαστικά είναι το 10% του νερού που χύνεται στην θάλασσα. Αυτό, όμως, μπορεί όχι μόνον να ξεδιψάσει τον κάμπο της Θεσσαλίας αλλά και να παράξει και πράσινη φιλική προς το περιβάλλον, ενέργεια. Στις ΑΠΕ πρέπει να επιμείνουμε ακόμη περισσότερο. Το συνειδητοποιούμε όλοι σήμερα και με τις τιμές της ενέργειας που έχουν εκτιναχθεί και έχουν γίνει πραγματικά βραχνάς όχι μόνον για τους παραγωγούς αλλά για κάθε νοικοκυριό. Καθημερινά όλοι δεχόμαστε διαμαρτυρίες ανθρώπων για λογαριασμούς, είτε ρεύματος είτε φυσικού αερίου, οι οποίοι πραγματικά είναι τσουχτεροί. Αλλά και εκεί η κυβέρνηση στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να στηρίξει τα νοικοκυριά. Είναι ένα πρόβλημα που θέτουμε και σε επίπεδο Ε.Ε. Η Ε.Ε. πρέπει να δημιουργήσει ένα ταμείο για να στηριχθούν σε αυτήν την δύσκολη ενεργειακά χρονιά οι Ευρωπαίοι πολίτες. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνον εμάς, αφορά το σύνολο της Ε.Ε. και είναι παγκόσμιο το πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω επ’ αυτού. Το πετρέλαιο έχει ξεπεράσει τα 100 ευρώ το βαρέλι. Ομοίως και στο φυσικό αέριο. Κι όλα αυτά επηρεάζουν βεβαίως και τις τιμές στο ρεύμα.

Κ. Χαρακόπουλε θα ήθελα τέλος ένα σχόλιο δικό σας για ένα θέμα που απασχολεί τον διεθνή τύπο από χθες. Έχει να κάνει με τις καταγγελίες της Ένωσης Δημοσιογράφων από τις αραβικές χώρες και την μέση Ανατολή -Αμετζάν λέγεται- η οποία καταδεικνύει ρατσιστικές και μεροληπτικές αναφορές σε σχέση με τους πρόσφυγες. Δηλαδή ότι δεν υπήρξε η ίδια αντιμετώπιση από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σε σχέση με τα προσφυγικά κύματα που έρχονται από άλλες περιοχές του κόσμου. Κι αυτό είναι κάτι που εμένα προσωπικά με ενοχλεί πάρα πολύ, με την έννοια ότι αυτοί είναι καλοντυμένοι, είναι ανοιχτόχρωμοι…

Κα Θεοδώρου δεν έχω υπόψη μου τα δημοσιεύματα για την καταγγελία. Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν πρόσφυγες πραγματικά και είχαμε πολεμικές συγκρούσεις στη Συρία και αλλού…

Όχι είναι φοβερό το να διαχωρίζουμε τον πρόσφυγα από τον πρόσφυγα. Γιατί και οι πρόγονοί σας και οι πρόγονοί μου ήταν λίγο σκουρόχρωμοι ομολογουμένως όταν ήλθαν στην Ελλάδα...

Το κατανοώ, αλλά τους προγόνους μας, όπως λέτε γιατί έχουμε κοινή καταγωγή, τους πίκρανε ακόμη περισσότερο γιατί δεν πήγαιναν σε μια ξένη χώρα, πήγαιναν σε αυτή που θεωρούσαν δική τους μητέρα πατρίδα…

Στη δική τους, για να μην ξεχνάμε γιατί είναι και τα 100 χρόνια.

Φέτος είναι και επετειακό έτος και πρέπει αναδειχθούν όλα αυτά γιατί δεν έτυχαν και της καλύτερης υποδοχής πολλές φορές και αντιμετώπισαν και την καχυποψία της διοίκησης και των ντόπιων. Αλλά το ζήτημα με τους πρόσφυγες είναι τεράστιο. Όπου μιλούμε για πρόσφυγες οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες, την πατρίδα τους, γιατί έχουμε πολεμικές συρράξεις και εμφύλιο πόλεμο, αναμφίβολα πρέπει να εφαρμόζονται όλα όσα προβλέπονται για την απονομή ασύλου, για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Κοντά σ’ αυτό όμως λαμβάνει χώρα και παράνομη μετανάστευση...

Παράτυπη.

Παράτυπη μετανάστευση. Άνθρωποι οι οποίοι ξεκινούν από την υποσαχάρια Αφρική γιατί βλέπουν την Ευρώπη ως ένα παράδεισο, ως τόπο της Εδέμ. Όπου πραγματικά γι’ αυτούς και για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, η Ευρώπη, με όλα αυτά που κατά καιρούς της σέρνουν είναι μια περιοχή που υπάρχει κράτος δικαίου, που υπάρχουν υποδομές, που υπάρχει κοινωνικό κράτος, που υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα που γίνονται σεβαστά. Λοιπόν για όλους αυτούς είναι παράδεισος. Και εγώ στη θέση τους θα το επεδίωκα. Αλλά η Ευρώπη έχει επίσης πεπερασμένες δυνατότητες. Δεν μπορεί να δεχθεί δεκάδες, εκατοντάδες εκατομμύρια όλων αυτών των ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση.

Πάντως και στην υποσαχάρια Αφρική συγκρούσεις έχουμε.

Η Ευρώπη οφείλει να έχει μια συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική και οφείλει και πρέπει να το κάνει με μεγαλύτερη ένταση και πιο οργανωμένο σχέδιο να στηρίξει αυτούς τους ανθρώπους στις χώρες που ζουν, προκειμένου να έχουν καλύτερες προοπτικές διαβίωσης. Να στηρίξει έμπρακτα, δηλαδή, τις περιοχές αυτές ώστε να έχουν τις προϋποθέσεις προκειμένου οι άνθρωποι εκεί να μένουν σε ένα βιώσιμο, σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, Είναι πολλά που πρέπει να γίνουν…

Είναι πολλά, είναι πολλά, και αυτή τη συζήτηση να την ξανακάνουμε. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ. Σας αφήνουμε να πάτε στη Βουλή. Καλό κουράγιο να ευχηθώ.

Να είστε καλά. Ευχαριστώ.

Μπορείτε να ακούσετε την συνέντευξη του Μάξιμου Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/KJ2-TEfXohs