Menu
A+ A A-

Αγόρευση Μ. Χαρακόπουλου στην Ολομέλεια της βουλής κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2017

Μάξιμος Προϋπολογισμός 1

Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2016

Αγόρευση
του βουλευτή Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου
στην Ολομέλεια της βουλής κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2017


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα κατ’ αρχήν να εκφράσω την ανησυχία μου για την κατάσταση στα εθνικά μας θέματα και για τον εθνικιστικό παροξυσμό που επικρατεί στη γειτονική Τουρκία και όχι μόνο. Αυτή η κατάσταση κάνει εντονότερη την ανάγκη για ταχεία ανασυγκρότηση της χώρας, που προϋποθέτει την οικονομική ανασύνταξη.

Ο προϋπολογισμός, λοιπόν, συζητείται την επαύριον των αποφάσεων του Γιούρογκρουπ που είναι δυστυχώς μακράν των μεγαλεπήβολων προσδοκιών που είχε θέσει η κυβέρνηση. Αντιθέτως, εισερχόμαστε σε μια νέα δραματική φάση χωρίς ορίζοντα ανάσας, καθώς τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% θα διαρκέσουν για άλλα 3-10 χρόνια. Και ακόμη το ΔΝΤ δεν έχει πει τη δική του κουβέντα, τι μέτρα θα έχει το κοστούμι που θα φορέσουμε. Ενώ και η αξιολόγηση καρκινοβατεί.

Τη σκληρή αυτή δοκιμασία θα μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει εάν οι σημερινοί κυβερνώντες δεν είχαν αποφασίσει να παίξουν σε μια ζαριά το μέλλον όλων των Ελλήνων.

Και ιδού τα αποτελέσματα σήμερα! Ιδού που έχουμε κατρακυλήσει από το σημείο που είχαμε βρεθεί στα τέλη του ‘14 γιατί ένα μεγάλο τμήμα συμπολιτών μας παρασύρθηκε από τα παχιά λόγια και τις εύκολες υποσχέσεις. Σήμερα, λοιπόν, έρχεται ο λογαριασμός παραφουσκωμένος, και καλείται ο ελληνικός λαός να πληρώσει τα σπασμένα των Βαρουφάκηδων. Γιατί τα φανταχτερά πουκάμισα, και ο «κοπανιστός αέρας» έφεραν μαζί με τα capital controls, κομμένες συντάξεις, κομμένο ΕΚΑΣ, κομμένα επιδόματα, άδεια καταστήματα, φουσκωμένο ΦΠΑ.

Δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι,
Πίσω από τον καλλωπισμό του προϋπολογισμού, κρύβονται τραγικές αποτυχίες και πίσω από την υπεραισιοδοξία για τον επόμενο χρόνο καιροφυλαχτεί η διάψευση. Γιατί η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να φανεί ανάγλυφα η καταστροφή που επέφερε ο τυχοδιωκτισμός της. Και καθώς καταρρέει γαντζώνεται από τη τελευταία γραμμή της απελπισμένης άμυνας. Προβάλουν το επιχείρημα «γιατί οι άλλοι καλύτεροι ήταν;». Ναι ήταν καλύτεροι, κάτι που συνειδητοποιούν σήμερα οι πολίτες γιατί έχουν μέτρο σύγκρισης.

Θυμίζουμε, λοιπόν, για παράδειγμα ότι το Δεκέμβριο του 2012 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και των φορέων του ήταν 9,6 δις ευρώ.
Για να πάνε το Δεκέμβριο του 2014, από την κυβέρνηση που, με πρόσχημα την προεδρική εκλογή, έριξε ο ΣΥΡΙΖΑ στα 3,7 δις ευρώ.
Πόσες είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές με τη σημερινή κυβέρνηση; 6,2 δις ευρώ. Από τα οποία τα 3 είναι προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αλλά τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό. Και τα βιώνουν οι πολίτες, και ιδιαίτερα τα πιο αδύναμα στρώματα. Γιατί δεν κρύβονται τα 8 δις που πρέπει να πληρωθούν μέχρι το τέλος της χρονιάς από τα οποία τα 3,2 για τον ΕΝΦΙΑ, που είχατε ως σημαία την κατάργησή του.

Όπως δεν κρύβονται τα έργα και οι ημέρες σας στον πρωτογενή τομέα. Οι αγρότες που σας ανέδειξαν πρώτη δύναμη εισπράττουν τώρα το μεγάλο ευχαριστώ της κυβέρνησής σας: Εκτίναξη ασφαλιστικών εισφορών, Κατάργηση αγροτικού πετρελαίου, Φορολόγηση επιδοτήσεων, 24% ΦΠΑ στα αγροτικά προϊόντα, Ειδικό φόρο κατανάλωσης στο κρασί.

Δείχνετε, λοιπόν, να μην θέλετε να κατανοήσετε ότι η φοροδοτική ικανότητα του Έλληνα έχει εξαντληθεί. Ότι η εμμονή στη φορολογία σκοτώνει νοικοκυριά και επιχειρηματικότητα. Και ταυτόχρονα κάνετε ότι περνά από το χέρι σας για να μην γίνει μια επένδυση της προκοπής στη χώρα.

Κύριοι συνάδελφοι,
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για πειραματισμούς, για χάσιμο, για αυταπάτες. Η χώρα βρίσκεται σε οριακό σημείο, η κοινωνία είναι κουρασμένη, εξουθενωμένη. Τα προβλήματα διογκώνονται καθημερινά και λύσεις δεν δίδονται.

Χθες για μια ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες βίαιων επεισοδίων από «επαγγελματίες μπαχαλάκηδες», που μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο μάχης. Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, κάτοικοι αυτών των περιοχών, καθίστανται ουσιαστικά όμηροι των ταραξιών, χωρίς το κράτος να τους παράσχει το αυτονόητο δικαίωμα της ασφάλειας.

Το άβατο του Εξαρχιστάν, διασπείρεται σαν καρκίνωμα παντού, με νησίδες ανομίας και παραβατικότητας, όπου κάθε είδους κακοποιοί βρίσκουν ευνοϊκό περιβάλλον να κάνουν τις δουλειές τους. Έχουμε φθάσει στο σημείο νόμος να είναι το «δίκιο» του μπαχαλάκη. Αυτού που καίει τα τρόλεϊ στη Πατησίων, που καταστρέφει τα εκδοτήρια εισιτηρίων, που απειλεί και προπηλακίζει καθηγητές στο πανεπιστήμιο.

Εμπεδώνεται μια κουλτούρα βίας που το κράτος δείχνει ανίκανο ή, και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο, απρόθυμο να καταστείλει. Και οι πολίτες στέκουν αδύναμοι και φοβισμένοι από την έξαρση της εγκληματικότητας, και νοιώθουν ότι απειλείται το αγαθό της δημόσιας ασφάλειας. Κι αυτό είναι μια κατάσταση απαράδεκτη, η οποία δεν δικαιολογείται από καμία οικονομική κρίση, ούτε μπορεί να βρει δικαιολογία ύπαρξης και συνέχισης σε οποιαδήποτε ιδεολογικά φληναφήματα.

Η πολιτεία πρέπει επιτέλους να αντιδράσει άμεσα και αποφασιστικά ώστε να καταλύσει τα ιδιόμορφα άβατα και άσυλα της ανομίας και της βίας. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είναι καιρός να εγκαταλείψει την τακτική του ουδέτερου παρατηρητή και να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν πρωτίστως απέναντι στους ανυπεράσπιστους πολίτες. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να αποκαταστήσει το αίσθημα εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος, να αισθανθεί ο κάθε άνθρωπος ότι δεν απειλείται από βίαιες ενέργειες, από ψυχολογικούς ή σωματικούς καταναγκασμούς, ούτε υπάρχουν εδάφη εκτός κρατικής αρμοδιότητας. Κι αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς και όχι από τρόικες ή κουαρτέτα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση, συνεχίζει να βυθίζεται στην απαξίωση και την ανυποληψία. Κι αυτό κάνει κακό στην χώρα και στην οικονομία.

Η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα, μια άλλη κυβέρνηση, που με σοβαρότητα, σχέδιο, υπευθυνότητα, με γνώμονα την ανάταξη της οικονομίας, με άξονα την επιχειρηματικότητα, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων θα μας βγάλει από τον βάλτο της κρίσης που μας κρατά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και αυτόν τον ρόλο μπορεί να τον αναλάβει η Νέα Δημοκρατία. Και θα τον αναλάβει σύντομα.
Σας ευχαριστώ».

Δείτε το βίντεο της αγόρευσης στην παρακάτω διεύθυνση:

https://www.youtube.com/watch?v=AII7ZTsE6B0

Read more...

Ολόκληρη η ομιλία Μ. Χαρακόπουλου στο νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης

Ολομέλεια Δικαιοσύνης

Αθήνα, 1 Δεκεμβρίου 2016

Ομιλία
του Αναπληρωτή Τομεάρχη Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιου για θέματα Προστασίας του Πολίτη, Βουλευτή Λαρίσης,
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου
στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:

«Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία και της Οδηγίας 2014/54/ΕΕ περί μέτρων που διευκολύνουν την άσκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, ΙΙ) λήψη αναγκαίων μέτρων συμμόρφωσης με τα άρ. 22, 23, 30, 31 παρ. 1, 32 και 34 του Κανονισμού 596/2014 για την κατάχρηση της αγοράς και την κατάργηση της Οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 2003/124/ΕΚ, 2003/125/ΕΚ και 2004/72/ΕΚ και ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/57/ΕΕ περί ποινικών κυρώσεων για την κατάχρηση αγοράς και της εκτελεστικής Οδηγίας 2015/2392, ΙΙΙ) ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/62 σχετικά με την προστασία του ευρώ και άλλων νομισμάτων από την παραχάραξη και την κιβδηλεία μέσω του ποινικού δικαίου, και για την αντικατάσταση της απόφασης-πλαισίου 2000/383/ΔΕΥ του Συμβουλίου και IV) Σύσταση Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας και τους υπαλλήλους των καταστημάτων κράτησης».


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πριν περάσω στην διατύπωση κάποιων σκέψεων για το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, είμαι υποχρεωμένος να κάνω προλογικά ένα σχόλιο για την περιρρέουσα κατάσταση στη χώρα. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε σε μια μετέωρη διαδικασία, για το αν και πότε θα ολοκληρωθεί αυτή η τρομερή δεύτερη αξιολόγηση.

Κι από κοντά αν θα υπάρξει επιτέλους συζήτηση για το χρέος, αν θα πέσει ρευστότητα στην αγορά, αν θα αποφύγουμε το τέταρτο μνημόνιο κι αν η κυβέρνηση αυτή που ευαγγελιζόταν επίγειους παραδείσους θα αποδράσει στα γρήγορα αφήνοντας πίσω στάχτη και ερείπια. Βεβαίως, όλα αυτά τα ζοφερά, μαζί με τα σύννεφα που σωρεύονται στη γειτονιά μας, δεν εμποδίζουν τον πρωθυπουργό να εκπληρώνει παιδικά του όνειρα στις θάλασσες της Καραϊβικής. Και όπως διαβάζουμε ετοιμάζει νέα τουρ στη Λατινική Αμερική, η οποία φαίνεται ότι εξακολουθεί να είναι πρότυπο για τον κ. Τσίπρα.

Επιτρέψτε μου να εστιάσω την προσοχή μου στο τέταρτο κεφάλαιο, του νομοσχεδίου που αφορά στη σύσταση Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας και τους υπαλλήλους στα καταστήματα κράτησης.

Η παρέμβαση αυτή έρχεται να αντιμετωπίσει την ύπαρξη καταδικαστικών αποφάσεων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για βασανιστήρια ή προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή συμπεριφορές με ρατσιστικό κίνητρο ή άλλου είδους διακριτική μεταχείριση.

Προφανώς και η χώρα δεν μπορεί να είναι απαθής σε τέτοια περιστατικά έστω και μεμονωμένα. Ούτε να επικαλείται ως δικαιολογία ότι πολλαπλάσιες αποφάσεις υπάρχουν για πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Θεωρώ, όμως, λάθος, καθώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, να εμφανίζεται η Ελλάδα ως το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Κάτι που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι αληθές.

Θα πρέπει, επίσης, να αναγνωρίσουμε ότι κατά κοινή ομολογία η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ μέχρι σήμερα έχει αποδείξει ότι λειτουργεί αποτελεσματικά κάνοντας πράξη την αυτοκάθαρση. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτήν έχει ανατεθεί η διερεύνηση φαινομένων διαφθοράς και αυθαιρεσιών και σε άλλους φορείς του δημοσίου.

Τα περιστατικά αυθαιρεσίας στα Σώματα Ασφαλείας και τους υπαλλήλους των καταστημάτων κράτησης αντιμετωπίζονται βεβαίως στη δικαιοσύνη ως προς το ποινικό μέρος και στα Πειθαρχικά Συμβούλια ως προς τις διοικητικές κυρώσεις.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης εστιάζει την κριτική του στη διαδικασία του πειθαρχικού ελέγχου και ζητά τη σύσταση Επιτροπής για τη διερεύνηση περιπτώσεων αυθαιρεσίας. Το ποιος θα είναι αυτός ο μηχανισμός, είναι στη διακριτική ευχέρεια του κράτους.

Η κυβέρνηση προχωρά στην ανάθεση και αυτής της ευθύνης στο Συνήγορο του Πολίτη ενώ υπάρχει ήδη θεσμοθετημένο με το νόμο 3938/2011 το «Γραφείο Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας» υπαγόμενο στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το οποίο αποτελείται από τρεις δικαστικούς.

Πράγματι δεν ενεργοποιήθηκε και κακώς το προηγούμενο διάστημα. Δεν είναι, όμως, αυτός λόγος για την ακύρωσή του, ούτε για τη μεταβίβαση της ευθύνης στον Συνήγορο του Πολίτη, που είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να φέρει σε πέρας και αυτή την αποστολή με καθυστερήσεις που θα θέτουν σε μακρά ομηρία τους ελεγχόμενους.

Σοβαρά ερωτηματικά προκύπτουν από τη διαδικασία που προβλέπεται για την απόφαση διερεύνησης των καταγγελιών. Ο Συνήγορος του Πολίτη θα έχει την ευχέρεια να μην αναφέρει καν τα στοιχεία του καταγγέλλοντος.

Είναι βέβαιο ότι αυτή η δυνατότητα -που αφήνει ορθάνοιχτο το πεδίο για κακόβουλη χρήση της- θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα. Οι εκβιαστικές ψευδείς καταγγελίες από κρατουμένους είναι μια συνήθης πρακτική, την οποία ο νομοθέτης αντί να την υποδαυλίζει και να τη διευρύνει θα έπρεπε να την περιορίζει.

Τα φαινόμενα αυτά μπορούν να ενταθούν περαιτέρω με την δυνατότητα του Συνηγόρου του Πολίτη να παρατείνει τη σύνταξη του πορίσματος, γεγονός που θα οδηγήσει στην ομηρία των όποιων καταγγελλομένων μελών των σωμάτων ασφαλείας από πιθανές κακόβουλες καταγγελίες.

Εν τέλει οι ελεγχόμενοι θα βρεθούν επί μακρόν σε ένα ιδιότυπο αρνητικό καθεστώς το οποίο θα τους αποστερήσει από την υπηρεσία και θα τους προκαλέσει σοβαρή προσωπική ταλαιπωρία.

Φοβούμαι, λοιπόν, ότι η εμπλοκή του Συνηγόρου του Πολίτη θα δημιουργήσει πλειάδα προβλημάτων, περισσότερα από όσα υποτίθεται ότι επιδιώκει να επιλύσει, που αναδείχθηκαν κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή.

Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι η ενεργοποίηση του θεσμού του Γραφείου Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας με ταυτόχρονη αναβάθμιση και λειτουργική αυτονομία.

Είναι μια Επιτροπή αδιαμφισβήτητου κύρους, καθώς αποτελείται από εν ενεργεία ή πρώην δικαστικούς, η οποία, πλέον, υποχρεούται εντός προθεσμίας 3 μηνών να έχει συντάξει σχετικό πόρισμα για την υπόθεση που διερευνά, ενώ ενδεχομένως διαφορετική απόφαση των πειθαρχικών αρχών από το διατακτικό του πορίσματος επιτρέπεται μόνο με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Για λόγους και θεσμικής συνέχειας θεωρούμε αυτή ως την ενδεδειγμένη λύση.

Επιτρέψτε μου λίγα λόγια για την εκπρόθεσμη τροπολογία του κ. Τόσκα. Ξαφνικά καταθέτετε τροποποίηση του ν. 4249/2014 και προβλέπετε την ενοποίηση των υπηρεσιών των εναερίων μέσων αστυνομίας και πυροσβεστικού σώματος. Σωστό! Αλλά υπό ποιους όρους και προϋποθέσεις;

Δεν μας καταθέσατε τους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς των δύο σωμάτων σε ότι αφορά στα εναέρια μέσα. Πρόκειται για την επιχειρησιακή ετοιμότητα και εκμετάλλευση 10 συνολικά ελικοπτέρων τα οποία έχουν εντελώς διαφορετική αποστολή!

Ειδικά για την πυροσβεστική στην οποία ανήκουν 3 ελικόπτερα τύπου ΒΚ και δύο Super Puma πρέπει πρώτα να απαντήσετε πως θα ενταχθούν στον επιχειρησιακό σχεδιασμό όταν με τα ελικόπτερα αυτά γίνονται εναέριος συντονισμός για τις πυρκαγιές, κατάσβεση με κάδο νερό και έρευνα και διάσωση μέχρι 400 ώρες πτήσεις το χρόνο και έπειτα από συμφωνία της πυροσβεστικής με το υπουργείο εθνικής Άμυνας.

Κατανοούμε ότι υπάρχει ζήτημα με τις διαγωνιστικές διαδικασίες για την τεχνική υποστήριξη και τη συντήρηση των ιδιόκτητων ελικοπτέρων της Πυροσβεστικής. Το οποίο επιχειρείτε να παρακάμψετε με την ενοποίηση, προκειμένου ο διαγωνισμός να “τρέξει” μέσω του νατοϊκού οργανισμού NSPA. Λύση την οποία διέθετε το Πυροσβεστικό Σώμα μέχρι το 2015 και ανετράπη με δική σας πρωτοβουλία.

Εκμεταλλευτείτε, λοιπόν, τον 4249 του ’14 και φτιάξτε μια σωστή ενιαία υπηρεσία εναερίων μέσων, για την έρευνα, τη διάσωση, την εποπτεία, την πυρόσβεση, την φύλαξη συνόρων και αφήστε τα ημίμετρα που προκαλούν ερωτηματικά.

Η λύση είναι να ενώσετε όλα τα εναέρια μέσα και υπηρεσίες. Να υπάγετε όλα αυτά τα μέσα σε μια πολιτική υπηρεσία, εν προκειμένω στην Πολιτική Προστασία, και να υπάρξει ένα ενιαίο επιχειρησιακό σχέδιο εκμετάλλευσης των μέσων για όλα τα σώματα επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου.
Σας ευχαριστώ».

Δείτε το βίντεο με την αγόρευση του κ. Χαρακόπουλου εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=SeNE0csd2LY&feature=youtu.be

Read more...

Χαιρετισμός Μ.Χαρακόπουλου, στο 26ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων

ΠΟΑΣΥ 2

Καρπενήσι, 30 Νοεμβρίου 2016

Χαιρετισμός
Αναπληρωτή Τομεάρχη Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιου για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτή Λαρίσης, κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου, στο 26ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.)


«Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,

Χαίρομαι ειλικρινά που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, με την ιδιότητα του νέου Αναπληρωτή Τομεάρχη Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, με αρμοδιότητα τη δημόσια τάξη. Είναι μια θέση που αντιλαμβάνομαι το μέγεθος των ευθυνών που φέρει και τους λόγους που ο πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης την ανέθεσε σε εμένα.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι αυτές τις πρώτες ημέρες που αναλαμβάνω τα καθήκοντά μου, μου δίδεται η δυνατότητα να παραβρεθώ σε ένα συνέδριο των εκπροσώπων των αστυνομικών, που κατ’ εξοχήν αποτελούν τον κορμό, τον άξονα της δημόσιας ασφάλειας.
Έτσι έχω την ευκαιρία να πληροφορηθώ για όλο το φάσμα των προβλημάτων, των αγωνιών και των προβληματισμών που διακατέχουν σήμερα τους ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της διασφάλισης της κοινωνικής ευταξίας.
Πρέπει βεβαίως να πω ότι ήδη έχω ξεκινήσει έναν εντατικό κύκλο επαφών με θεσμούς και παράγοντες. Ήδη, είχα συνεργασία με την ΠΟΑΞΙΑ, αλλά και τους πρώην υπουργούς Προστασίας του Πολίτη των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Ενώ ταυτοχρόνως μελετώ με τους συνεργάτες μου όλο το υλικό που μας παρέδωσε ο προηγούμενος επικεφαλής του Τομέα κ. Κυριαζίδης.
Θέλω να γνωρίζετε ότι είμαι οπαδός της πολιτικής που έχει λεπτομερειακό σχεδιασμό και ευκρινείς και ρεαλιστικούς στόχους. Μακριά από μεγάλα λόγια και κούφιες υποσχέσεις, οι οποίες καταπόνησαν και παραπλάνησαν την κοινωνία μας πολλές φορές στο παρελθόν. Τώρα οφείλουμε να σταθούμε σε στέρεο έδαφος, και με πλήρη γνώση των προβλημάτων, να χαράξουμε μια πορεία επίλυσής τους, οπλισμένοι με πολιτική βούληση και ρεαλισμό.
Γιατί αυτό που μας λείπει, όπως έχει διαπιστωθεί περίτρανα, είναι η βούληση να γίνουν τομές, να αλλάξουν οι παθογένειες, οι βαριές κληρονομιές από τις παρεκκλίσεις στην εφαρμογή του νόμου, η αίσθηση της ατιμωρησίας, η συμπεριφορά της ασυδοσίας. Το αποτέλεσμα είναι το κοινωνικό σώμα να ταλαιπωρείται, εν μέσω μάλιστα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, από έντονα αισθήματα ανασφάλειας.
Δίδεται, γενικά, η εντύπωση ότι γίνονται εκπτώσεις στη δημόσια τάξη, ότι στο κράτος μπορούν να υφίστανται νησίδες παραβατικότητας, χωρίς η πολιτεία να στέρξει να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Δεν μπορώ σ’ αυτό το σημείο να μην παραθέσω τα λόγια του παριστάμενου επιτίμου Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σωτηρίου Ρίζου στην παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Αρχηγού της ΕΛΑΣ Αναστάσιου Δημοσχάκη ότι «Η δημόσια τάξη στη χώρα μας υποφέρει από την ασυνέχεια και την ανοχή στα “άβατα” και "άσυλα” της. Τα "άβατα” και τα "άσυλα" είναι πλησίον μας, καταρρακώνουν τη ζωή της πρωτεύουσας, αμαυρώνουν την όποια αισθητική της, καταστρέφουν το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και την αυθεντία του Κράτους. Αναιρούν τον ζήλο των αστυνομικών για την επιτέλεση της αποστολής τους και γεννούν ένα αμείλικτο ερώτημα, το οποίο πρέπει κάποτε να απαντηθεί: η χωλή δημόσια τάξη της χώρας οφείλεται σε ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας ή στα δεσμά που της επιβάλλει η ελληνική πολιτική τάξη;».
Η απάντηση βγαίνει αβίαστα από την εμπειρία όλων μας. Η πληγή αυτή που εξαπλώνεται και γίνεται γάγγραινα οφείλεται στην ατολμία της Πολιτείας να εφαρμόσει τον νόμο. Οι συνέπειες, όμως, της σταθερής υποχώρησης του κράτους από τις υποχρεώσεις του είναι ανυπολόγιστες. Γιατί οι εξαιρέσεις τείνουν να γίνουν κανόνας.
Αυτή η νοσηρή κατάσταση πιστεύω, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, πως είναι καιρός να πάψει να υφίσταται. Ο νόμος και η τάξη πρέπει να είναι για όλους και σε όλη τη χώρα. Δεν επιτρέπεται να δεχόμαστε τους υπεράνω του νόμου ούτε τους εκτός του νόμου.
Και σε αυτή την προσπάθεια, της ανάκτησης του αισθήματος της δημόσιας ασφάλειας για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών, της εμπέδωσης της αίσθησης ότι η χώρα μας είναι ένα καθ’ όλα ευνομούμενο κράτος, οι Έλληνες αστυνομικοί έχουν σημαίνοντα ρόλο.
Χωρίς αμφιβολία, όλα αυτά τα χρόνια, της γενικευμένης κρίσης, όπου αυξήθηκε η οργανωμένη εγκληματικότητα και επεκτάθηκε η ανομία, οι αστυνομικοί κάνουν το καθήκον τους με αυταπάρνηση και ουκ ολίγες φορές με αυτοθυσία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι είναι το μοναδικό σώμα, το οποίο έχει κάθε χρόνο νεκρούς, αστυνομικούς, που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος, αλλά και μεγάλο αριθμό σοβαρά τραυματισθέντων.
Επίσης, ας θυμίσουμε -γιατί ίσως το λησμονούμε- πως το αστυνομικό σώμα εκτός από εγγυητής θεσμών και νομοθεσίας είναι και βραχίονας του δημοκρατικού πολιτεύματος, λειτουργία που επιτελεί στο ακέραιο.
Είναι λυπηρό λοιπόν, εξαιτίας μεμονωμένων περιστατικών ή ακόμη και χωρίς αυτά, με ανυπόστατες κατηγορίες, να επιχειρείται να αμαυρωθεί η ελληνική αστυνομία στο σύνολό της. Ίσως επειδή ακόμη στην Ελλάδα επιβιώνουν ιδεοληπτικές εμμονές και σύνδρομα, που προέρχονται από ένα μακρινό παρελθόν, και τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με το σήμερα.
Ένα σήμερα, που αναμφίβολα για τον αστυνομικό είναι δύσκολο όχι μόνον λόγω των συνθηκών εργασίας αλλά και των μεγάλων περικοπών που έχουν γίνει στη μισθοδοσία του.
Και επειδή κ. πρόεδρε ‘‘έχετε καεί στο χυλό και φυσάτε και το γιαούρτι’’ από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, οφείλω να υπενθυμίσω ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν εκείνη που στην προηγούμενη συγκυβέρνηση ξεκίνησε την επιστροφή των παρακρατηθέντων. Και αύριο πάλι ως κυβέρνηση δείχνοντας έμπρακτα το σεβασμό της στις δικαστικές αποφάσεις θα ολοκληρώσει σε συγκεκριμένο χρόνο την επιστροφή και του υπολοίπου 50% της απόφασης του ΣτΕ.
Είναι κάτι που το οφείλουμε στους άνδρες και τις γυναίκες της αστυνομίας, αναγνωρίζοντας το έργο που επιτελούν και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Και από το συνέδριό σας, εδώ από το Καρπενήσι του Παύλου Μπακογιάννη, θα ήθελα να απευθυνθώ και προς όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες πολίτες διαβεβαιώνοντάς τους πως όταν η ΝΔ αναλάβει τη διακυβέρνηση, ένα από τα πρώτα ζητήματα για τα οποία θα εργαστεί είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Πολιτεία, η ανόρθωση του αισθήματος ασφαλείας, η εξάλειψη των εστιών ανομίας.
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι καλές εργασίες στο συνέδριό σας, αναμένω με ενδιαφέρον τα συμπεράσματά του και προσβλέπω σε ουσιαστική συνεργασία μαζί σας».

ΠΟΑΣΥ 3

 

Read more...

Εισήγηση Μ. Χαρακόπουλου στην Επιτροπή Ευρωπ. Υποθέσεων για την προετοιμασία της COSAK

ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΚΟΖΑΚ

Αθήνα, 8 Νοεμβρίου 2016


Ομιλία
του Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή Λαρίσης,
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου
στην συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της βουλής με θέμα:
«Προετοιμασία της ελληνικής κοινοβουλευτικής αποστολής στην 56η διάσκεψη των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COSAC) - Μπρατισλάβα 13 - 15 Νοεμβρίου 2016»

«Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα θέματα που θα συζητηθούν στην επερχόμενη COSAC στην Μπρατισλάβα είναι ιδιαίτερου αν όχι ζωτικού ενδιαφέροντος για την ελληνική πλευρά. Η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων σε συνδυασμό με τις ανεξέλεγκτες προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές, η εμπορική συμφωνία ΤΤΙΡ που είναι υπό διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ, και οι αλλαγές στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης είναι θέματα που από την πορεία τους θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό το αύριο της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδος.

Γι’ αυτό το λόγο, ως Έλληνες βουλευτές θα πρέπει να επιμείνουμε στην υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, μακριά από μικροκομματικές αντιπαλότητες, με μοναδικό γνώμονα την ωφέλεια της χώρας και την αποφυγή σοβαρότατων κινδύνων που μπορούν να πλήξουν την παραγωγική της βάση, την κοινωνική της συνοχή, την ίδια την κυριαρχία της. Προβάλλοντας τις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές, κεκτημένα δεκαετιών από τις διεργασίες ώσμωσης των ευρωπαϊκών κρατών, προς το στόχο της ολοκλήρωσης, μπορούμε να πετύχουμε τους επιθυμητούς σκοπούς μας, όσο κι αν σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται αυτό ως δύσκολο.

Αναφερόμενος στους κινδύνους της παραγωγικής βάσης της, ταλαιπωρημένης από την ύφεση οικονομίας μας, είχα υπόψη μου την TTIP. Η εμμονή της αμερικανικής πλευράς να καταργηθούν οι ονομασίες προέλευσης, αν γίνει αποδεκτή από την Ευρώπη θα έχει σοβαρότατες αρνητικές συνέπειες στην Ελλάδα.

Αυτό το έχω επισημάνει πολλές φορές και στο παρελθόν. Ιδιαίτερα για την περίπτωση της φέτας, ο σφετερισμός του ονόματος της οποίας δεν πρέπει να γίνεται ανεχτός στις συμφωνίες με τρίτες χώρες. Το ζήτημα το ήγειρα και ενώπιον της Επιτρόπου της κ. Μάλστρομ, στην COSAC πριν από ένα χρόνο στη Ρίγα και στη συνέχεια,με σειρά επιστολών προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, τους επικεφαλής των ομάδων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, καθώς και τον πρόεδρό του. Δυστυχώς, παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, δεν έχουμε ακόμη καμία σιγουριά ότι δεν θα συμβεί το απευκταίο.

Γι’ αυτό και είχαμε ζητήσει η απόφαση για τη συμφωνία να χαρακτηριστεί μεικτή και να περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια, κάτι που θα ενισχύσει και τη δημοκρατικότητα στη διαδικασία των σοβαρών επιλογών για το μέλλον της Ευρώπης. Δυστυχώς, οι διαπραγματεύσεις ΕΕ-ΗΠΑ διεξήχθησαν εν πολλοίς εν κρυπτώ, χωρίς να είναι εις γνώσιν της κοινωνίας των πολιτών. Και εδώ πρέπει να επιμείνουμε για να υπάρξουν αλλαγές προς τη διαφάνεια και τη δημοκρατία.

Τα όσα έγιναν με τη CETA, τη συμφωνία της ΕΕ με τον Καναδά, και την άρνηση της Βαλονίας να την επικυρώσει, ήταν ένα καλό μάθημα για όλους. Όσο δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η γνώμη των Ευρωπαίων πολιτών σε ζητήματα που τους αφορούν άμεσα, όπως σε εμάς το πρόβλημα με τη φέτα, τόσο πιο επίπονη θα γίνεται η επικύρωση των συμφωνιών με τρίτες χώρες.

Το δεύτερο ζήτημα αιχμής, ιδιαίτερα για την Ελλάδα, είναι αυτό των εξωτερικών συνόρων και της ασφάλειάς τους. Όπως είπα δεν είναι ώρα για καταλογισμό ευθυνών στην κυβέρνηση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έχει δοκιμαστεί σοβαρά στο ζήτημα αυτό και είναι πολλές οι απαράδεκτες συμπεριφορές από κράτη που λειτουργούν υπό το πρίσμα του στενού εθνικού συμφέροντος. Κινδυνεύει έτσι η Ελλάδα να μετατραπεί σε νήσο Έλις της ΕΕ, χωρίς μάλιστα ελπίδα μετεγκατάστασης προς την βόρεια Ευρώπη.

Η εύθραυστη συμφωνία με τη Τουρκία, εξαρτάται αποκλειστικά από τις διαθέσεις μιας ολοένα και πιο επιθετικής Άγκυρας, που χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως μοχλό πίεσης για την επίτευξη αλλότριων σκοπών έναντι της Ευρώπης και της Ελλάδας. Εδώ πρέπει να διεκδικήσουμε την εμπέδωση στην πράξη της αναγκαιότητας φύλαξης των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών συνόρων, και τον καταμερισμό της ευθύνης όλων των κρατών μελών χωρίς εξαιρέσεις, και χωρίς να χρησιμοποιούν κράτη -εκτός της Ένωσης- ως ασπίδα για τις δικές τους πολιτικές.

Και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας γιατί για μια ακόμη φορά ενόψει μιας πιθανούς κατάρρευσης της συμφωνίας με τη Τουρκία, εκ μέρους της Αυστρίας επιχειρείται ένας συντονισμός που υπονομεύει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, στο πλαίσιο της Κεντροευρωπαϊκής Αμυντικής Συνεργασίας, με τις χώρες των Βαλκανίων εκτός της Ελλάδας.

Η στόχευση είναι προφανής και πρέπει να την αποτρέψουμε όχι με ευχολόγια αλλά με ενεργητική πολιτική. Αν αποτύχει η πολιτική στο μεταναστευτικό οι συνέπειες τόσο στις κοινωνίες μας όσο και στις πολιτικές επιπτώσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι ανυπολόγιστες.

Τέλος, και το ζήτημα της ενεργειακής πολιτικής μας αφορά άμεσα καθώς πρέπει να στοχεύουμε στην ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, ο οποίος μπορεί να συνδυάσει πολλαπλές ενεργειακές διαδρομές από κάθε και προς κάθε γεωγραφικό σημείο, προωθώντας κάθε συμφέρουσα πρόταση που θα την αναβαθμίσει γεωπολιτικά και θα την ενισχύσει οικονομικά, πάντοτε,βεβαίως, εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Εμείς ως χώρα έχουμε κάθε συμφέρον να συμμετέχουμε σε κάθε πρόγραμμα το οποίο θα μας συμπεριλαμβάνει στο σχεδιασμό του. Ιδιαίτερα ενθαρρυντικές σε αυτό το πλαίσιο είναι και οι σκέψεις για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου από την Μέση Ανατολή προς την Ελλάδα, και στη συνέχεια προς την Ευρώπη, μέσω της Κύπρου, τα πολλαπλά οφέλη του οποίου είναι προφανή. Και για τούτο απαιτείται και η συνέχιση της συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής, και κυρίως το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Σας ευχαριστώ».

Δείτε το σχετικό βίντεο της Ομιλίας μου εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=QCQRDxFKL-Q&feature=youtu.be

Read more...

Ολόκληρη η Ομιλία Μ. Χαρακόπουλου στην Ολομέλεια Τομέα Παιδειας ΝΔ 21.10.2016

Μάξιμος Ολομέλεια Τομέα Παιδείας 1

Αθήνα, 21 Οκτωβρίου 2016

Ομιλία
του Υπεύθυνου Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή Λαρίσης,
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου
στην Ολομέλεια του Τομέα

«Φίλες και φίλοι,

Σας καλωσορίζω στην πρώτη Ολομέλεια του Τομέα Παιδείας στα νέα γραφεία του κόμματός μας, στο νέο μας σπίτι στην Πειραιώς. Επιτρέψτε μου πριν αναφερθώ στα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία, κάποια γενικότερα σχόλια για την πολιτική επικαιρότητα.

Η κυβέρνηση των δημαγωγών βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, όπως επιβεβαιώνουν όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης. Η αξιοπιστία της στην κοινωνία οδηγείται στο ναδίρ. Επιδιώκουν να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία με κάθε κόστος. Επιλέγουν ακόμη και τη συνταγματική εκτροπή, ακόμη και τον ροζ εκβιασμό.
Η οικονομία κλυδωνίζεται επικίνδυνα, η φορολογία είναι αβάστακτη, οι επιχειρήσεις φεύγουν στην Βουλγαρία ή αφελληνίζονται, οι συντάξεις περικόπτονται. Τα μέτρα για το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, το τραγικό έργο των Τσίπρα-Βαρουφάκη, είναι σκληρότερα από κάθε προηγούμενο. Το χρέος που το έκαναν παντιέρα πάει πίσω. Με αυταρχισμό και ασύστολα ψεύδη συνεχίζουν την καταστροφική τους πορεία.

Και στην παιδεία, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέδειξε στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη βουλή, τα δύο σχεδόν χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα γραφούν με μελανά γράμματα.
Ένα ρεσιτάλ αναχρονισμού, ιδεοληψιών, περιθωριακών εμμονών χαρακτηρίζουν την πολιτική Μπαλτά-Φίλη. Όραμά τους η επικράτηση των παθογενειών των περασμένων δεκαετιών. Σύμμαχοί τους οι αιώνιοι φοιτητές, η κομματοκρατία, οι οπαδοί της μετριότητας, της ήσσονος προσπάθειας. Είναι ένας συνασπισμός της αντίδρασης και της οπισθοδρόμησης.
Παντού συντελείται ένα ολέθριο πρόγραμμα της αντι-μεταρρύθμισης. Ό,τι εφαρμόστηκε με κόπο, με προσπάθειες και παρά τις οργανωμένες αντιδράσεις, τώρα κατεδαφίζεται χωρίς περίσκεψη και αιδώ.
Ανοίγουν μέτωπα, τεχνητά, με σκοπό την πόλωση, την συσπείρωση του αριστερού ναυάγιου. Υψώνουν σημαίες ψευδο-επαναστατικότητας για να κρύψουν την πλέον υποχωρητική πολιτική τους απέναντι στους χθεσινούς μισητούς δανειστές. Κτυπούν αξίες, υπονομεύουν θεμέλια του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με πρόσχημα την πρόοδο, ανοίγουν χάσματα και προκαλούν τριβές και συγκρούσεις, τη στιγμή που ο ελληνισμός χρειάζεται να ενώσει τις δυνάμεις του για να μην βυθιστεί.
Ανεύθυνοι και φανατικοί οδηγούν σε απαξίωση την παιδεία, χαμηλώνουν το πήχη έως το μη παρέκει, σε ένα πρωτοφανές ακόμη και για την Ελλάδα κρεσέντο λαϊκισμού. Και καθιστούν θύματα τα Ελληνόπουλα και τις οικογένειές τους, που σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο όπου η γνώση είναι η μεγαλύτερη δύναμη, η χώρα πηγαίνει με την όπισθεν.

Όταν γύρω μας όλοι προσαρμόζονται στο απαιτητικό σήμερα, η Ελλάδα στρέφεται στο χειρότερο χθες με ευθύνη των κυβερνώντων της. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της σημερινής διακυβέρνησης η αλλεργία προς κάθε αξιολόγηση και αξιοκρατία. Η «αριστεία ρετσινιά» και η «καριέρα χολέρα». Ονειρεύονται το βασίλειο της μετριότητας, της ελάχιστης απόδοσης. Εκεί που κυριαρχεί η «λούφα και παραλλαγή».
Μιλάμε δηλαδή για τη απόλυτη συνταγή της αποτυχίας, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που χρειάζεται η χώρα για να εξέλθει από το βάλτο της στασιμότητας. Να βρει τον ευρωπαϊκό της ρυθμό, να φύγει από την επικίνδυνη ζώνη του υποβιβασμού της σε βαλκανικό παρία.

Φίλες και φίλοι,
Η υποβάθμιση του σχολείου γίνεται με μπαράζ μέτρων, τα οποία ρίχνουν εσκεμμένα το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης και τις απαιτήσεις για την ουσιαστική πρόοδο των μαθητών:

• Υποβάθμισαν το ολοήμερο σχολείο.
• Κατάργησαν τα πρότυπα σχολεία, ζημιώνοντας πρωτίστως τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα και πλήττοντας την αξία της αριστείας.
• Η προαγωγή μπορεί να γίνεται με βαθμούς πολύ κάτω από τη βάση.
• Περιόρισαν τις εξετάσεις στο Γυμνάσιο σε 4 μαθήματα, εξαιρώντας χωρίς μελέτη μαθήματα όπως τα Αρχαία, η Χημεία και η Βιολογία από τις εξετάσεις.
• Επιπλέον αυξάνονται τα μονοώρα μαθήματα (βιολογία, γεωγραφία κλπ) και όπως οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν μια ώρα ίσον καμία.
• Όσοι δεν περνούν τα μαθήματα, με 5 ή 10 μέρες ενισχυτικής διδασκαλίας θα δίνουν εξετάσεις τον Ιούνιο κι όχι Σεπτέμβριο. Όσα, δηλαδή, δεν έμαθαν σε ένα χρόνο θα τα μάθουν σε 5 ή 10 μέρες…
• Ακύρωσαν στην πράξη τα Συμβούλια Ιδρυμάτων των Πανεπιστημίων και απαξίωσαν προσωπικότητες κύρους που από κάθε γωνιά του πλανήτη ήλθαν να συνδράμουν στην ανασυγκρότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
• Επανέφεραν τους αιώνιους φοιτητές.
• Επιχειρούν να “κρατικοποιήσουν” τα ιδιωτικά σχολεία ακυρώνοντας τα δυο βασικά πλεονεκτήματα της ιδιωτικής εκπαίδευσης: τη δυνατότητα επιλογής και αξιοκρατικής αντιμετώπισης του εκπαιδευτικού προσωπικού και τις δυνατότητες διαφοροποίησης στο εφαρμοζόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
• Κατάργησαν στην πράξη την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος και των εκπαιδευτικών.
• Θέσπισαν την εκλογή των Διευθυντών Σχολείων από τους υφισταμένους τους.
• Επιχειρούν να βάλουν στενό κορσέ στα μεταπτυχιακά, στο όνομα πάντα της ισότητας. Μια ισότητα που λειτουργεί ως ισοπέδωση.

Πανηγυρίζουν ότι τα σχολεία άνοιξαν για πρώτη φορά χωρίς προβλήματα εδώ και 30 χρόνια και ο κ. Τσίπρας έσπευσε να βαθμολογήσει τον Φίλη με άριστα. Όλοι, όμως, γνωρίζουν ότι τα βιβλία με εξαίρεση το 2011, τη χρονιά της κ. Διαμαντοπούλου, ήταν από την πρώτη μέρα στα σχολεία. Όσο για τα κενά, προφανώς, μέτρο σύγκρισης είναι η χρονιά του κ. Μπαλτά που είχαμε τα εκατοντάδες κλειστά σχολεία.

Ωστόσο, καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι η εξοικονόμηση εκπαιδευτικών έγινε σε βάρος της ποιότητας της εκπαίδευσης. Το μεγάλο θύμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης!

Η εξοικονόμηση των εκπαιδευτικών έγινε μεταξύ άλλων με:
• Την μείωση των ωρών διδασκαλίας από 35 σε 30 στα δημοτικά.
• Το κούρεμα των ωρών από 35 σε 32 στα Γυμνάσια.
• Την επαναφορά των Τρίτων Αναθέσεων διδασκαλίας.

Αιχμή του δόρατος της ιδεοληπτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι επιθέσεις του στα μαθήματα της Ιστορίας και των Θρησκευτικών:

• Στον μεν πρώτο έκανε την αρχή ο Μπαλτάς με την αφαίρεση από την εξεταστέα ύλη του κεφαλαίου για την ιστορία του παρευξείνιου ελληνισμού, ώστε να μη διδάσκεται η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού, την οποία άλλωστε ο κ. Φίλης αρνείται δημοσίως και επιμόνως. Κοντά σε αυτά η μείωση των ωρών διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, απόφαση που διέπεται από την ίδια εμμονική διάθεση ενάντια σε βασικά στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας.
• Tο ίδιο, όμως, συμβαίνει και με το μάθημα των Θρησκευτικών και τη μετεξέλιξή του σε θρησκειολογία, χωρίς διάλογο με την εκκλησία και με υποβάθμιση της ορθόδοξης διδασκαλίας που ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
• Οι αλλαγές αυτές έχουν δημιουργήσει δικαίως αναστάτωση και σοβαρές αντιδράσεις, και όχι μόνον στην Ελλάδα, όσον αφορά τα αρχαία ελληνικά. Και βεβαίως την αντίδραση της ιεραρχίας που οδήγησε σε τακτική υποχώρηση της κυβέρνησης. Είναι βέβαιο, όμως, ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί, γιατί αυτά τα στοιχεία είναι κυρίαρχα στην ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ότι αφορά στο κακό θέατρο της Συνταγματικής Αναθεώρησης, η οποία προβλέπεται να λάβει χώρα σε πλατείες και καφενεία ανά την ελληνική επικράτεια, είναι περιττό να επισημάνουμε ότι ούτε για αστείο δεν προβλέπεται η αλλαγή του Άρθρου 16, που θα επέτρεπε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Φίλες και φίλοι,
Η ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης αποτυπώνεται ανάγλυφα και στην θλιβερή κατάληξη του ελληνικού σχολείου του Μονάχου, ένα όνειρο της ομογένειας που κυριολεκτικά γκρεμίζεται, λόγω της ασυνέπειας της κυβέρνησης στην υλοποίηση των χρονοδιαγραμμάτων που ανέλαβε και δεν τήρησε. Και το δίδυμο Φίλης – Πελεγρίνης αντί να σφυρίζει αδιάφορα, αν είχε στοιχειώδη ευθιξία θα έπρεπε να παραιτηθεί για την ταπεινωτική αυτή εξέλιξη.

Ο κόλαφος αυτός έρχεται σε συνέχεια των ρυθμίσεων για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση με τις οποίες ουσιαστικά η κυβέρνηση βάζει τίτλους τέλους στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού. Όπως τονίσαμε κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη βουλή: Στόχος μας θα πρέπει να είναι εκείνα τα δίγλωσσα σχολεία που προσφέρουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τόσο στη χώρα υποδοχής, όσο και στην ημεδαπή, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα παιδιά των ομογενών να σταδιοδρομήσουν, είτε στην χώρα που ζουν, είτε στην Ελλάδα αν θελήσουν να επιστρέψουν.

Σχετικά με τη δημιουργία σχολείων για παιδιά προσφύγων, η Ελλάδα έχει ιερό καθήκον να προσφέρει δυνατότητα πρόσβασης στην εκπαίδευση, στη μόρφωση, στα αθώα θύματα αυτού του πολέμου που μαίνεται τόσα χρόνια στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη Συρία. Ωστόσο, η κυβέρνηση αντί να καταφέρετε με αφορισμούς στις τοπικές κοινωνίες που ανησυχούν, θα πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει συγκροτημένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει.
Αντιθέτως, από τις αφελείς δηλώσεις για τους μετανάστες που “λιάζονται” στις πλατείες και “εξαφανίζονται” φτάσαμε στην παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του αρμόδιου υπουργείου Μετανάστευσης με βαριές καταγγελίες για κακοδιαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Όσον αφορά στην πρόσβαση στα ΑΕΙ, η κυβέρνηση προαναγγέλλει την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, φαίνεται ότι βρίσκονται σε σύγχυση. Άλλοτε μιλούν για «ελεύθερη πρόσβαση» στα τμήματα μειωμένου ενδιαφέροντος και άλλοτε για μπακολορεά.

Είναι ενδεικτικό ότι μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από το πόρισμα της «Επιτροπής Λιάκου» επιχειρούν να το παρακάμψουν με νέο πόρισμα από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της βουλής.
Υπενθυμίζω ότι λεγόμενος εθνικός διάλογος για την παιδεία πραγματοποιήθηκε με το καθ’ ύλην αρμόδιο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας σε ρόλο θεατή. Ήταν μια παρωδία διαλόγου, στη διάρκεια του οποίου το υπουργείο κατέθετε ρυθμίσεις κατά κανόνα με εκπρόθεσμες τροπολογίες και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για ζητήματα που υποτίθεται αποτελούσαν αντικείμενο διαλόγου.

Φίλες και φίλοι,

Με την κυβέρνηση αυτή δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα. Όσο παραμένει, μεγαλώνει και η καταστροφή. Γι αυτό, λοιπόν, όσο πιο γρήγορα φύγει τόσο καλύτερα για τον τόπο. Χρειαζόμαστε ένα νέο ξεκίνημα, θεμελιωμένο στη Συμφωνία Αλήθειας του Κυριάκου Μητσοτάκη, με στόχο την υπέρβαση της κρίσης, την αρχή μιας νέας αφετηρίας για τον τόπο Και σε αυτήν την προσπάθεια η Νέα Δημοκρατία έχει την παιδεία στις άμεσες προτεραιότητές της, από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής μας. Και για το λόγο αυτό οφείλουμε να εργαστούμε εντατικά και συστηματικά ώστε να είμαστε έτοιμοι για την στιγμή που θα αναλάβουμε και πάλι τις τύχες της χώρας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.

Σας ευχαριστώ».

 

 


 

 

ΒΟΥΛΗ ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΛΙΑ

Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2016


ΜΑΞΙΜΟΣ – ΔΗΜΟΣΧΑΚΗΣ ΜΕ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΔ ΠΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:

Ευθύνες για την “ταφόπλακα” στο Ελληνικό Σχολείο Μονάχου

• Γκρεμίζεται το όνειρο του ελληνισμού της Βαυαρίας

Αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες και αν θα παραιτηθούν οι υπουργοί που ευθύνονται για την κατεδάφιση του Ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο, λόγω της ολιγωρίας της ελληνικής κυβέρνησης, ζητούν να πληροφορηθούν, μεταξύ άλλων, ο υπεύθυνος του Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μάξιμος Χρακόπουλος και ο υπεύθυνος του Τομέα Απόδημου Ελληνισμού, βουλευτής Έβρου, κ. Αναστάσιος Δημοσχάκης, με ερώτηση προς τους υπουργούς Παιδείαςκ. Νίκο Φίλη και Υποδομών κ. Χρήστο Σπίρτζη, την οποία συνυπογράφουν η συντονίστρια Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, βουλευτής Α’ Αθηνών, κ. Ντόρα Μπακογιάννη και άλλοι 27 βουλευτές της παράταξης. 
Η ερώτηση, σε συνέχεια κοινής δήλωσης των κ.κ. Χαρακόπουλου και Δημοσχάκη, έχει ως εξής:
«Η απόφαση της Ολομέλειας του Δήμου Μονάχου με συντριπτική πλειοψηφία (78-2) για την κατεδάφιση του υπό ανέγερση σχολικού συγκροτήματος, που θα στέγαζε τα Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκειο στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα στα όνειρα του Ελληνισμού στη Γερμανία για το συγκεκριμένο έργο. Καθυστερήσεις σημειώθηκαν και στο παρελθόν από προηγούμενες κυβερνήσεις. Όμως η δική σας κυβέρνηση επέδειξε την πλέον πρωτοφανή ανευθυνότητα σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα που έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες στον Οικουμενικό Ελληνισμό και στο Ελληνικό Κράτος, συμβολικά και ουσιαστικά.
Παρά τις συνεχείς κοινοβουλευτικές μας ενέργειες (Ομιλίες στη βουλή, Επίκαιρες Ερωτήσεις, γραπτές Ερωτήσεις και Αναφορές) και τις προειδοποιήσεις μας μέσω δηλώσεων ότι θα ακυρωθεί το έργο, κάτι που έγινε δυστυχώς, η κυβέρνηση απαντούσε με ευχολόγια, χωρίς να αποδεσμεύσει τελικά τα απαραίτητα κονδύλια για την αποπεράτωση του. Ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Χρήστος Σπίρτζης στη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης για το σχολείο του Μονάχου στις 18 Μαρτίου τόνισε ενώπιον της Ολομέλειας επί λέξει ότι είναι διαδικαστικό το θέμα και ήταν (τότε) θετικός στην ένταξη του υπόλοιπου απαραίτητου ποσού για την ολοκλήρωση του Ελληνικού Σχολείου Μονάχου στο Πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων του 2016. Από την πλευρά μας είχαμε τονίσει στον Υπουργό, ξεκάθαρα, ότι είναι διαφορετικό πράγμα η εγγραφή του σχετικού ποσού στον Προϋπολογισμό κι άλλο η εκταμίευσή του.
Δυστυχώς, όμως η κυβέρνηση αθέτησε μια ακόμα υπόσχεσή της απογοητεύοντας τους Έλληνες της Γερμανίας. Οδηγηθήκαμε σε ένα σίριαλ συνεχών παρατάσεων, φρούδων υποσχέσεων με αποτέλεσμα να καταλάβουν και στη Γερμανία την αφερεγγυότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και με μια ντροπιαστική απόφαση για τη χώρα μας ο Δήμος Μονάχου να πάρει πίσω το οικόπεδο, γκρεμίζοντας το υπό ανέγερση σχολικό συγκρότημα. Ένα έργο, λοιπόν, που ξεκίνησε ως ιδέα το 1991 επί Νέας Δημοκρατίας και προχώρησε το 2001 με την αγορά του οικοπέδου, ουσιαστικά οδηγήθηκε σε ναυάγιο με την… πρώτη φορά Αριστερά.
Με συνεχείς Αναφορές από μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στον υπουργό Παιδείας είχαμε προειδοποιήσει για τις κυβερνητικές ολιγωρίες στη συγκεκριμένη υπόθεση, παραθέτοντας επιστολές φορέων ομογενών της Γερμανίας για το συγκεκριμένο θέμα και σχετικές επιστολές του πληρεξούσιου Δικηγόρου του ελληνικού κράτους, Γ. Βλαχόπουλου, που προέβλεπε την αρνητική κατάληξη.
Δυστυχώς, ακόμη και την ύστατη ώρα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αντί να ανασκουμπωθεί και να τηρήσει τις δεσμεύσεις που η ίδια ανέλαβε και δεν τήρησε κατέφευγε σε ύβρεις προς την αξιωματική αντιπολίτευση που έκρουε το καμπανάκι του κινδύνου. 
Το Ελληνικό Σχολείο Μονάχου αποτελούσε μια μοναδική ευκαιρία δημιουργίας ενός κέντρου του Ελληνισμού στο κέντρο της Ευρώπης, μέσα στην καρδιά της Γερμανίας και μια μοναδική πολιτιστική και πολιτισμική επένδυση. 
Τα δε, οικονομικά οφέλη από την ολοκλήρωσή του θα ήταν πολλαπλά, αφού εντός λίγων ετών θα αποπληρωνόταν η επένδυση από τα ποσά που θα εξοικονομούνταν από τα ενοίκια κτιρίων για τη στέγαση Ελληνικών σχολείων».
Κατόπιν τούτων, οι ερωτώντες βουλευτές, ζητούν να πληροφορηθούν:
1. Για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόλαβε τις καταληκτικές ημερομηνίες; Σε ποιες κινήσεις προέβη, βλέποντας ότι το έργο δεν προχωράει;
2. Για ποιο λόγο δεν αποδεσμεύτηκαν τα σχετικά κονδύλια για την αποπεράτωση του έργου, παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις του Υπουργού Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, κ. Σπίρτζη και του Υφυπουργού Παιδείας, κ. Πελεγρίνη, ότι το θέμα ήταν διαδικαστικό;
3. Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη; Θα παραιτηθεί; Υπάρχουν ποινικές ευθύνες; 
4. Θα γίνει συζήτηση στη Βουλή γι’ αυτό το πολύ σοβαρό θέμα που έχει πληγώσει τους Έλληνες της Γερμανίας ;
5. Υπήρχε νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής πλευράς στη συζήτηση που έγινε στην Ολομέλεια του Δήμου Μονάχου, κι αν ναι ποια επιχειρήματα χρησιμοποίησε;
6. Σκέφτεται η Κυβέρνηση να εξαντλήσει κάθε νομική δυνατότητα, προκειμένου να αποτραπεί η υλοποίηση της οδυνηρής αυτής απόφασης;

Read more...

Ολόκληρη η Ομιλία Μ. Χαρακόπουλου επί της αρχης στη Μορφωτικών στο νσ ίδρυσης Ελ.Ιδ.Ε.Κ

Σχεδ. Ν. ΙΔΡΥΜΑ

Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ομιλία
του υπεύθυνου του Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας
βουλευτή Λαρίσης
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου

στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
επί της Αρχής του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας:

«Ελληνικό ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας και άλλες διατάξεις»


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την παιδεία χθες ήταν εξόχως αποκαλυπτική για τις συνέπειες των ιδεοληπτικών εμμονών της κυβέρνησης στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.
Η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι θέλει να πάει την παιδεία στη δεκαετία του ’80. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός, προκληθείς από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναρωτήθηκε τι κακό είχαμε τη δεκαετία του ’80, όταν τότε γιγαντώθηκαν όλες οι παθογένειες, με πρώτο το λαϊκισμό και στην παιδεία, που οδήγησαν στην κρίση.
Ομολογώ ότι μου έκανε εντύπωση η προτροπή του κ. Τσίπρα να μιλήσουμε για την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας.

Αλήθεια, υπηρετεί την ποιότητα η υποβάθμιση του ολοήμερου σχολείου;
Υπηρετεί την ποιότητα η κατάργηση των Προτύπων;
Υπηρετεί την ποιότητα η οιονεί κρατικοποίηση των ιδιωτικών σχολείων;
Υπηρετεί την ποιότητα η κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων;
Υπηρετεί την ποιότητα η επαναφορά των αιώνιων φοιτητών;
Υπηρετεί την ποιότητα η εκλογή των Διευθυντών Σχολείων από τους υφισταμένους τους;
Υπηρετεί την ποιότητα ο κορσές που βάζετε στα μεταπτυχιακά;

Κακά τα ψέματα. Δεν σας ενδιαφέρει η ποιότητα της παιδείας αλλά η ισοπέδωση προς τα κάτω. Χαϊδεύετε αυτιά για να γίνετε ευχάριστοι και υπονομεύετε το μέλλον των παιδιών και της χώρας.
Βεβαίως ο πρωθυπουργός ήταν πιο προσγειωμένος σε σχέση με τον υπουργό του, τον κ. Φίλη, για τη λειτουργία των σχολείων.Ο υπουργός πανηγυρίζει ότι όλα λειτουργούν καλώς για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια. Ο κ. Τσίπρας μας είπε ότι επιστρέψαμε στην κανονικότητα μετά από 7 χρόνια.

Επειδή μας ακούν και εκπαιδευτικοί και γονείς ξέρουν ότι τα βιβλία με εξαίρεση το 2011, τη χρονιά της κ. Διαμαντοπούλου,ήταν από την πρώτη μέρα στα σχολεία.
Όσο για τα κενά, αν μέτρο σύγκρισης είναι η περσινή χρονιά του κ.Μπαλτά τότε μπράβο σας. Πράγματι δεν είχαμε τα εκατοντάδες κλειστά σχολεία. Όμως όλοι γνωρίζουν τις αλχημείες για την εξοικονόμηση εκπαιδευτικών. Αναφέρω ενδεικτικά:
• Την μείωση των ωρών διδασκαλίαςαπό 35 σε 30 στα δημοτικά.
• Το κούρεμα των ωρών από 35 σε 32 στα Γυμνάσια.
• Την επαναφορά των Τρίτων Αναθέσεων διδασκαλίας.Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανάθεση της διδασκαλίας των μαθηματικών σε βιολόγο, όταν όπως με ενημερώνουν, στο πανεπιστήμιο δεν διδάσκονται ούτε άλγεβρα, ούτε γεωμετρία.
Ήδη, ο Συνήγορος του Πολίτη σας καλεί να ανακαλέσετε την απόφασής σας να διδάσκουν το μάθημα της Φυσικής Αγωγής δάσκαλοι κι όχι καθηγητές Φυσικής Αγωγής.

Υπερασπιστήκατε τις αλλαγές στο Γυμνάσιο και την κατάργηση των εξετάσεων.
Αλήθεια, με ποια λογική εξαιρείτε τα Αρχαία από τις εξετάσεις, πέραν της μείωσης των ωρών διδασκαλίας;Πώς επιλέξατε τη Φυσική και εξαιρέσατε τη Χημεία και τη Βιολογία από τις εξετάσεις;Δεν μπορεί να πειραματίζεσθε στου κασίδη το κεφάλι.
Επιπλέον, όσοιδεν περνούν τα μαθήματα, με 5 ή 10 μέρες ενισχυτικής διδασκαλίας θα δίνουν εξετάσεις τον Ιούνιο κι όχι Σεπτέμβριο.
Όσα, δηλαδή, δεν έμαθαν σε ένα χρόνο θα τα μάθουν σε 5 ή 10 μέρες;

Άκουσα επίσης μια χαριτωμένη προσέγγιση για το πρόβλημα των αιώνιων φοιτητών. Μας είπε ο πρωθυπουργός ότι θα αντιμετωπιστείαν αλλάξει το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ που σήμερα είπε είναι σύστημα «ρουλέτα».
Μα το πρώτο για το οποίο δέχθηκε κριτική η πρόταση Λιάκου και χαρακτηρίστηκε ακριβώς σύστημα «ρουλέτα» ήταν ο συντελεστής βαρύτητας για την είσοδο στα ΑΕΙ ανάλογα με το αν κάποιος δηλώνειμία, δύο ή περισσότερες σχολές στο μηχανογραφικό.
Κρατώ όμως, την για πρώτη φορά, έστω έμμεση αναγνώριση από μέρους σας του προβλήματος των αιώνιων φοιτητών.
Λυπάμαι, βεβαίως, που με ευθύνη σας κινδυνεύει να χαθεί και αυτή η ευκαιρία της Συνταγματικής Αναθεώρησης για την αλλαγή του Άρθρου 16. Η Ελλάδα θα παραμείνει λόγω των ιδεοληψιών σας η μόνη χώρα με κρατικό μονοπώλιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σεαιμορραγία σε φοιτητές αλλά και πολύτιμους πόρους.
Έρχομαι τώρα στο σχέδιο νόμου για την ίδρυση του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας.
Η εισηγήτριά μας σας εξέθεσε με στέρεα επιχειρηματολογία τις αντιρρήσεις και τις ενστάσεις μας για το νομοσχέδιο που χαρακτηρίζεται από προχειρότητα.
Ιδρύεται ένας ακόμη φορέας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την ενίσχυση με προγράμματα του ερευνητικού ιστού της χώρας. Ωστόσο, οι σκοποί και οι αρμοδιότητες ου συμπίπτουν απόλυτα με εκείνες της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας.

Επιτρέψτε μου να εστιάσω σε τρεις παρατηρήσεις:

1) Η οργάνωση κι η λειτουργία του Ιδρύματος χαρακτηρίζεται από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, όπως η Γενική Συνέλευση, η οποία δεν έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, καθώς απλώς υλοποιεί δράσεις. Από τη στιγμή, όμως, που τη θεσπίζεται, εύστοχα ο συνάδελφος κ. Μπούρας έθεσε το ζήτημα της εξαίρεσης από τη Γενική Συνέλευση των ΤΕΙ. Αναμένουμε τη νομοτεχνική βελτίωση που υποσχεθήκατε.
Όπως, ακατανόητη είναι η πρόβλεψη ένστασης του υπουργού Παιδείας στις επιλογές προσώπων που τα πανεπιστήμια προτείνουν για τη Γενική Συνέλευση ή το Επιστημονικό Συμβούλιο. Άλλη μια οσμή καθεστωτικής αντίληψης.

2) Για άλλη μια φορά καλούμαστε να ψηφίσουμε ένα σχέδιο νόμου με το οποίο συστήνεται ένα ίδρυμα για το κόστος ίδρυσης και λειτουργίας του οποίου υπάρχει απόλυτο σκότος. Και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης! Σύμφωνα με την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους οι δαπάνες δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθούν.

3) Και πιο σημαντικό. Κύριε υπουργέ πιστεύω ότι είστε άνθρωπος καλών προθέσεων, όμως “η γυναίκα του καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, αλλά και να φαίνεται”. Δημιουργείτε μια νέα δομή στην οποία ο υπουργός έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Μέχρι τη συγκρότηση των οργάνων του Ελ.Ιδ.Ε.Κ. μπορεί να λύνει και να δένει, να προσλαμβάνει το αναγκαίο προσωπικό και να αποφασίζει ακόμη και για τις προκηρύξεις προγραμμάτων.

Αλλά και μετά, ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος είναι ο απόλυτος άρχων των προσλήψεων, χωρίς καν την έγκριση από το Επιστημονικό Συμβούλιο. Οι διαδικασίες αυτές ουδεμία σχέση έχουν με διαφάνεια και αξιοκρατία.

Τέλος δεν υπάρχει καμία ουσιαστική εμπλοκή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Εμείς πιστεύουμε ότι η έρευνα πρέπει να συνδέεται με την πραγματική οικονομία. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η συμμετοχή της επιχειρηματικότητας στην έρευνα. Το νομοσχέδιο αυτό, δυστυχώς, δεν ενθαρρύνει αυτή την προοπτική».

Δειτε την ομιλια εδω:

https://www.youtube.com/watch?v=TkohWtuYad4&feature=youtu.be

Read more...

Ολόκληρη η εισήγηση Μ.Χαρακόπουλου με θέμα, Η σημασία της αξιολόγησης στην Α/θμια και Β/βάθμια εκπ/ση

ΔΕΘ 1 1

Θεσσαλονίκη, 15 Σεπτεμβρίου 2016

Ολόκληρη η εισήγηση
του Υπεύθυνου Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων
της Νέας Δημοκρατίας
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου,
στην εκδήλωση του «Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής»
με θέμα «Μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία για μια σύγχρονη Δημοκρατία»
στο πλαίσιο της «Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης»


“Η σημασία της αξιολόγησης στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση”

«Φίλες και φίλοι,

Θέλω να συγχαρώ το “Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής” για την πρωτοβουλία της διοργάνωσης μιας εκδήλωση για την Παιδεία, στο πλαίσιο του κορυφαίου οικονομικού γεγονότος της χρονιάς, της ΔΕΘ, και όχι απλά μιας ακόμη εκδήλωσης περί ανάπτυξης. Η πρωτοβουλία αυτή στέλνει το σωστό μήνυμα. Η επένδυση στην παιδεία είναι επένδυση στο μέλλον. Η παιδεία μπορεί να γίνει βατήρας για την ανάπτυξη.

Καλούμαι σήμερα να μιλήσω για ένα θέμα που αποτέλεσε ταμπού για την ελληνική εκπαίδευση, την αξιολόγηση. Ένα θέμα που προκαλεί εντάσεις για περισσότερο από τρεις δεκαετίες στην εκπαιδευτική κοινότητα, ενώ είναι αυτονόητη σε κάθε σοβαρή χώρα.
Πριν, όμως, αναφερθώ σε αυτήν, επιτρέψτε μου να πω ότι στην Ελλάδα, δυστυχώς, βιώνουμε μια έντονη αντίφαση σε σχέση με όσα γίνονται στον παγκόσμιο χώρο. Ενώ παντού τα συστήματα παιδείας εξελίσσονται ραγδαία, και η γνώση καθίσταται μοχλός προόδου αλλά και οικονομικής ισχύος, εμείς πάμε αντίστροφα.
Οι δυνάμεις του λαϊκισμού, οι οποίες επικράτησαν στην ελληνική κοινωνία, θέλησαν να στρέψουν τους δείχτες του ρολογιού προς τα πίσω. Να επιστρέψουν στα χρόνια της δεκαετίας του ‘80. Εκεί που γεννήθηκαν και γιγαντώθηκαν πολλές από τις παθογένειες όχι μόνον της ελληνικής οικονομίας αλλά και της παιδείας.
Τα βασικά στοιχεία αυτής της κυβερνητικής «αντιμεταρρύθμισης» που βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή είναι:
• Επιβολή ιδεοληπτικών απόψεων, συγκεκριμένων κύκλων, έως πρόσφατα περιθωριακών, με προέλευση τα πρώτα χρόνια της αντιπολίτευσης.
• Εξυπηρέτηση ομάδων συμφερόντων, οι οποίες αντιδρούν σε όποια ουσιαστική μεταρρύθμιση φοβούμενες και δικαίως ότι θα χάσουν τα κεκτημένα προνόμιά τους.
• Κατάργηση κάθε αξιοκρατίας και αξιολόγησης σε όλη την εκπαιδευτική δομή, στο όνομα μιας δήθεν ιδανικής ισότητας. Στο πλαίσιο αυτό η ρετσινιά της αριστείας δεν ήταν μια λεκτική υπερβολή, αλλά ο πυρήνας μιας εδραιωμένης αντίληψης.
Το όραμα μιας ισοπέδωσης προς τα κάτω, η επικράτηση της ήσσονος προσπάθειας, η απόλυτη ασυδοσία και η ανυπαρξία λογοδοσίας, είναι το σχολείο και το πανεπιστήμιο που προωθεί με τις αποφάσεις της η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Κι όμως, παντού αλλού, όλοι αναγάγουν την αξιοκρατία και την αξιολόγηση των πάντων ως βασικό κριτήριο της λειτουργίας και της αναβάθμισης των εκπαιδευτικών τους συστημάτων. Γιατί γνωρίζουν ότι όποιος δεν προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες οδηγείται στην απαξίωση και στην παρακμή.
Σήμερα, από όλους τους διεθνείς οργανισμούς επισημαίνεται η ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας, της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των εκπαιδευτικών συστημάτων με βασικό κριτήριο τα αποτελέσματα. Η αντίληψη αυτή ενισχύεται από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου τα εκπαιδευτικά συστήματα των κρατών της έχουν εξελιγμένα συστήματα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης.
Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση αποτελεί μια σύνθετη πολυπαραμετρική διαδικασία που έχει παιδαγωγικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνιστώσες και αφορά το εκπαιδευτικό περιβάλλον στην ολότητά του: εκπαιδευτική πολιτική, νομοθεσία, δομές, υλικοτεχνική υποδομή, αναλυτικά προγράμματα, διοικητική δομή, εκπαιδευτικό έργο, μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Η αξία μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας ή ενός εκπαιδευτικού συστήματος δεν μπορεί να τεκμηριωθεί όταν δεν υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και κοινώς αποδεκτές διαδικασίες ελέγχου της αποτελεσματικότητάς της.
Η βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης είναι βασικό μέλημα καθώς διαπιστώνεται ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μεσομακροπρόθεσμα μπορούν να ενισχυθούν οι δείκτες της οικονομίας και η κοινωνική συνοχή.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπαμπινιώτη, η αξιολόγηση ορίζεται ως “η εκτίμηση της αξίας ενός προσώπου ή έργου με συγκεκριμένα κριτήρια, μετά την συνολική θεώρηση του έργου ή την συνολική συμβολή του στην πρόοδο της επιστήμης, αν είναι εκπαιδευτικός”.
Και στη χώρα μας τα ζητήματα της ποιότητας και της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου αποτέλεσαν στόχους των εκπαιδευτικών πολιτικών από τη δεκαετία του ‘90 και συνοδεύτηκαν από σειρά πρωτοβουλιών σε νομοθετικό, ερευνητικό και εφαρμοσμένο επίπεδο.
Από τα τέλη του 1990 ως τις αρχές του 2000 υπήρξαν αξιοσημείωτες εξελίξεις στους τύπους της αξιολόγησης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (μεταρρυθμίσεις στα συστήματα αξιολόγησης, έρευνα, πειραματισμοί κ.λ.π.) με κρατούσα αρχικά την εξωτερική αξιολόγηση.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν ως συνέπεια τη διεύρυνση του συστήματος αξιολόγησης: Από μια αξιολόγηση κλαδική και ατομική (στο επίπεδο των μαθητών, των καθηγητών κλπ) σε μια αξιολόγηση γενική και σφαιρική (σχολικό ίδρυμα), ώστε η αξιολόγηση να μη λειτουργεί μόνο ως έλεγχος και απολογισμός, αλλά και ως ένα εργαλείο βελτίωσης της προσφερόμενης εκπαίδευσης.
Επίσης, η αξιολόγηση αποτελεί μέρος της διοικητικής διαδικασίας, η οποία περιλαμβάνει τον προγραμματισμό, την οργάνωση, τη διεύθυνση – ηγεσία και τον έλεγχο. Εντάσσεται στο πλαίσιο του απολογισμού των δράσεων των οργανισμών, έχει άμεση σχέση με τον σχεδιασμό – προγραμματισμό και βοηθά τον οργανισμό να επιτύχει τους στόχους του, μέσω της αποτίμησης του έργου του.
Καθοριστική για την επιτυχία της αξιολόγησης είναι η ουσιαστική ενεργοποίηση και εμπλοκή των εκπαιδευτικών και κατά συνέπεια η στάση και ο ρόλος των διευθυντών των σχολικών μονάδων. Διότι ο ρόλος του διευθυντή είναι κεντρικός όσον αφορά στη διαμόρφωση της παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής πραγματικότητας στο σχολείο.
Στην Έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011 για την Ελληνική Εκπαίδευση επισημαίνεται ότι “δεν υπάρχουν αξιόπιστοι δείκτες για την παροχή πληροφοριών αναφορικά με την ποιότητα, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Το σύστημα δεν μπορεί να βασίζεται σε ομοιογενή εργαλεία για τη μέτρηση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος και την πραγματική επίτευξη των μαθησιακών αποτελεσμάτων, καθώς δεν υπάρχει ούτε εξωτερική αξιολόγηση μάθησης, η οποία να βασίζεται σε τυποποιημένη αξιολόγηση σε εθνικό επίπεδο, ούτε εξωτερική αξιολόγηση σχολικής μονάδας και διδασκαλίας.
Οι μαθητές προάγονται από τη μία τάξη στην άλλη, όπως αξιολογούνται στα σχολεία από τους εκπαιδευτικούς, ενώ εξωτερικές εξετάσεις υφίστανται μόνο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση”.
Ο προσδιορισμός των συνεπειών της αξιολόγησης στη σταδιοδρομία ενός εκπαιδευτικού είναι περίπλοκο ζήτημα, καθώς ενδέχεται να οδηγήσει σε αντιδράσεις, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να αποτελεί κίνητρο για την επαγγελματική εξέλιξή του. Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα αξιολόγησης πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου, και συνεπώς να συνδέεται με ένα σταθερό σύστημα επιμόρφωσης.
Επιπλέον, η αξιολόγηση αποτελεί τον μόνο συνεπή τρόπο διάκρισης μεταξύ εκπαιδευτικών. Στο πλαίσιο μιας δημοσιονομικής κατάστασης, όπου τα περιθώρια ανταμοιβής είναι εξαιρετικά περιορισμένα, είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι οι πιο εργατικοί και αποτελεσματικοί εκπαιδευτικοί ανταμείβονται δίκαια.
Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της στοχοθεσίας των εκπαιδευτικών συστημάτων εμφανίζεται σήμερα περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ, λόγω της πολυπολιτισμικής σύνθεσης των σύγχρονων κοινωνιών αλλά και της αναγκαίας προσαρμογής της εκπαίδευσης στις ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες οργάνωσης των οικονομιών και κοινωνιών.
Πάντως, σε εκείνα τα εκπαιδευτικά συστήματα που αναγνωρίζονται διεθνώς ως επιτυχημένα (και όχι μόνον με βάση την έρευνα PISA), δηλαδή, εκείνα των Σκανδιναβικών χωρών, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Αυστρίας, εφαρμόζονται συστηματικά ολοκληρωμένα σχήματα αξιολόγησης, του συνόλου του εκπαιδευτικού έργου.
Αποτιμούν όλες τις πτυχές της εκπαίδευσης, τα μαθησιακά αποτελέσματα, το πρόγραμμα σπουδών, την επιμόρφωση και τις ικανότητες των εκπαιδευτικών, τις ικανότητες των στελεχών της εκπαίδευσης και την αποτελεσματική λειτουργία της σχολικής μονάδας.
Στην Ελλάδα η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών που γινόταν από τους επιθεωρητές, σταμάτησε να εφαρμόζεται στις αρχές του 1982 γιατί από πολλούς προβαλλόταν ως αυταρχική διαδικασία και μέσο χειραγώγησης.
Στη συνέχεια, όποτε κατά καιρούς έγινε συζήτηση ή προσπάθεια εφαρμογής κάποιου αξιολογικού συστήματος, πάντα υπήρχαν διάφορες αντιρρήσεις έως και αντιδράσεις σχετικά με το πώς, από ποιόν και για ποιό σκοπό θα διενεργείται η αξιολόγηση. Ταυτόχρονα, πάντα αναδύεται το ερώτημα πόσο εύκολη είναι η αντικειμενική αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου.
Στο ερώτημα “ποιός είναι ο σκοπός της αξιολόγησης;” η απάντηση είναι απλή. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση οφείλει να έχει ως βασικό σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου ως μιας συνεχούς διαδικασίας ενίσχυσης της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών και βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου στις εκπαιδευτικές δομές και στα σχολεία της χώρας προς όφελος των μαθητών και της κοινωνίας.
Η αξιολόγηση έχει διαπιστωτικό, διαμορφωτικό, παιδαγωγικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Οφείλει πρωτίστως να λειτουργεί ανατροφοδοτικά και να συμβάλλει, σε συνεργασία με την επιμόρφωση, στην επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, αλλά και στην ποιοτική αναβάθμιση των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η διαδικασία της αξιολόγησης είναι ιδιαίτερα δύσκολη και βασική προϋπόθεση για την επιτυχία της είναι η αποδοχή της από τους εκπαιδευτικούς. Η αξιολόγηση για να έχει την αποδοχή των εκπαιδευτικών, θα πρέπει:
α) οι αξιολογητές να έχουν αξιολογηθεί οι ίδιοι με αυστηρό και αντικειμενικό πλαίσιο και να έχουν κατάλληλα επιμορφωθεί,
β) οι εκπαιδευτικοί να έχουν κατανοήσει πλήρως και με απόλυτη σαφήνεια το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησής τους
γ) οι εκπαιδευτικοί να μετέχουν ενεργά με δικαίωμα και δυνατότητες να επηρεάσουν την αξιολογική κρίση και
δ) να υπάρχουν όργανα εκδίκασης ενστάσεων.

Στη χώρα μας, μετά το 1982, καταργήθηκε η αξιολόγηση που μέχρι τότε διενεργείτο από τους επιθεωρητές. Κατά καιρούς έγιναν διστακτικές απόπειρες εφαρμογής ενός αξιολογικού συστήματος, αλλά μόλις το 2013 θεσπίσθηκε εφαρμόσιμο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (με το Π.Δ. 152/2013) ενώ επαν-ενεργοποιήθηκε η διαδικασία της αυτο-αξιολόγησης. (που προβλεπόταν από το ν. 3848/2010 καθώς και από το καθηκοντολόγιο του 2002 και συστηματοποιήθηκε με μια σειρά εγκυκλίων).
Η έναρξη της εφαρμογής αξιολογικού συστήματος στην εκπαίδευση, συνάντησε μια λυσσαλέα αντίδραση από την αριστερά, της ιδεοληψίας και της ισοπέδωσης προς τα κάτω, που στηριζόταν στους συνδικαλιστικούς της βραχίονες.
Παρά ταύτα, την περίοδο 2012-2014 η συγκυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην εφαρμογή της αξιολόγησης ξεκινώντας από τα στελέχη της εκπαίδευσης, αφού είχε προηγηθεί επιμόρφωση των αξιολογητών.

Και όπως όλοι οι χωρίς παρωπίδες εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν, η έναρξη της αξιολόγησης συνοδευόταν από απτά σημάδια ενεργοποίησης του τεράστιου δυναμικού της εκπαιδευτικής κοινότητας σε μια προσπάθεια φυγής από το τέλμα. Τα σχολεία άρχισαν να ανοίγονται στην κοινωνία μέσα από διάφορες δράσεις, προχώρησαν σε διαδικασίες ενδοσχολικής επιμόρφωσης, σε διασχολικές συνεργασίες και γενικά άρχισαν να ζωντανεύουν.
Δυστυχώς, με την έλευση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στην εξουσία η διαδικασία “πάγωσε” από τον πρώην Υπουργό Παιδείας κ. Μπαλτά με ψευδείς και ανυπόστατες αιτιολογίες και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Όμως ό,τι δεν αξιολογείται πεθαίνει και η Νέα Δημοκρατία δεν θα αφήσει την εκπαίδευση να πεθάνει. Ως κυβέρνηση αύριο, με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα προχωρήσει στην αξιολόγηση στηριζόμενη στα μεταξιολογικά δεδομένα από την εμπειρία της πρώτης, έστω και ημιτελούς εφαρμογής.

Σας ευχαριστώ».

ΔΕΘ 2

ΔΕΘ 4

Read more...

Ομιλία Μ. Χαρακόπουλου για την “Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας”

Γενοκτονια ολομελεια 1

Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2016

Ομιλία
Μάξιμου Χαρακόπουλου
στην Ολομέλεια της βουλής
ως Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας
για την

“Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας”

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Να θυμίσω στην Ολομέλεια, γιατί φοβούμαι ότι δεν έχει γίνει ξεκάθαρο έως τώρα, ότι τιμούμε σήμερα τα θύματα της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του αιματηρού 20ού αιώνα, που άνοιξε τον δρόμο σε όσες ακολούθησαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα με ρατσιστική ιδεολογία. Η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος, άριστα σχεδιασμένη και αδίστακτα εφαρμοσμένη, στόχο είχε την παντελή εξάλειψη των χριστιανών της Ανατολής.

Σκόπευε στην ολοκληρωτική εξάλειψη των χριστιανικών πληθυσμών, Ρωμιών, Αρμένιων και Ασσυρίων, που στέκονταν εμπόδιο στη δημιουργία ενός ομογενοποιημένου εθνικά και θρησκευτικά κράτους, της νέας Τουρκίας.

Ενός κράτους, όπως το οραματίστηκαν οι ηγέτες των Νεοτούρκων αλλά και οι ξένοι σύμβουλοί τους, για να προωθήσουν τα δικά τους στυγνά, οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα.

Αναμφίβολα έγιναν λάθη και από τη δική μας πλευρά. Στις πιο κρίσιμες στιγμές δεν βρεθήκαμε ενωμένοι, αλλά αντιθέτως οξύνθηκε ο εθνικός διχασμός, οι αλληλοκατηγορίες των πολιτικών παρατάξεων.

Και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό, καθώς μπήκε μια απότομη και βίαιη τελεία σε έναν πολιτισμό χιλιάδων ετών. Ο ελληνισμός βίωσετότε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες, αν όχι την μεγαλύτερη, της ιστορίας του.

Οι εσωτερικές ευθύνες, όμως, δεν μετριάζουν το έγκλημα που συντελέστηκε. Και κυρίως δεν το αποχαρακτηρίζουν ως γενοκτονία. Γιατί παρά τις ανυπόστατες και ανεύθυνες φωνές που ακούγονται από κυβερνητικούς παράγοντες –απότοκο και αυτό χρόνιων ιδεοληπτικών εμμονών αλλά και ελλιπέστατης γνώσης της ιστορικής πραγματικότητας- ο διωγμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας έχει όλα τα επιμέρους στοιχεία της γενοκτονίας όπως έχουν οριστεί από τη διεθνή κοινότητα.

Όπως σημείωνε σε αναφορά του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο Τζωρτζ Χόρτον, Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη την περίοδο της μικρασιατικής καταστροφής: «όλες οι σφαγές που έχουν γίνει στην ιστορία του τουρκικού λαού σε βάρος πληθυσμών, διατάσσονταν πάντα από ανώτερες αρχές και δεν αποτελούσαν πρωτοβουλία κατώτερων αξιωματικών ή αυθόρμητες βιαιότητες του όχλου». Κατ’ αυτόν τον τρόπο απαντά πλήρως στον ορισμό που δίδει στις γενοκτονίες ο ΟΗΕ ήδη από το 1948.

Όσοι, λοιπόν, διαστρεβλώνουν την αλήθεια, προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες, ταυτιζόμενοι με την τουρκική επιχειρηματολογία. Ο αρνητής της γενοκτονίας υπουργός Παιδείας, μια μέρα θα αποτελεί παρελθόν. Ωστόσο, η ζημία που προκάλεσε με τις απόψεις του στην εθνική υπόθεση της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας είναι μεγάλη. Ο θύτης, το τουρκικό κράτος, θα τις επικαλείται για να αποσείσει τις ιστορικές του ευθύνες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η τελευταία πράξη της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικρασίας ήταν η σφαγή της Σμύρνης για την οποία βλάσφημα κάποιοι μίλησαν για «συνωστισμό». Τέτοιες απόψεις, και ακόμη περισσότερο η άρνηση της γενοκτονίας, είναι ύβρις στη μνήμη των σφαγιασθέντων άλλα και όσων επέζησαν των διωγμών και της προσφυγιάς. Και αναρωτιέμαι, αν τώρα λέγονται και γράφονται τέτοιες τερατολογίες, που είναι νωπή η μνήμη και τα ακούσματα που έχουμε όσοι χάσαμε μέλη της οικογένειάς μας στη σφαγή, τι θα ακολουθήσει αργότερα;

Γιατί αγαπητοί συνάδελφοι,
Η σημερινή εκδήλωση δεν έχει μόνον τα χαρακτηριστικά ενός μνημόσυνου. Δεν ερχόμαστε εδώ για να κλάψουμε για το παρελθόν. Η ιστορία δεν είναι μόνον παρελθόν, είναι παρόν και κυρίως μέλλον. Όποιος την αρνείται δεν κάνει μόνον επιστημονικό ατόπημα, αλλά κυρίως πολιτικό σφάλμα.

Σήμερα, τιμούμε τη γενοκτονία των Ελλήνων Μικρασιατών, κυρίως διότι πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα, το οποίο ακόμη δεν έχει βρει τη δικαίωσή του. Και θα τη βρει, μόνον, αν το ίδιο το τουρκικό κράτος αποδεχθεί τη διάπραξη της γενοκτονίας.

Κάτι τέτοιο δεν θα συνιστά μόνον δικαίωση των νεκρών και των διωχθέντων. Θα συνιστά παράλληλα την παύση της γενοκτονίας της Mνήμης, που συντελείται με τη μετατροπή βυζαντινών εκκλησιών σε τζαμιά :της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας, της Αγίας Σοφίας στη Τραπεζούντα, της Αγίας Σοφίας στην Αδριανούπολη.

Και φυσικά δεν είναι τυχαίο που κάθε εκκλησία που μετατρέπουν σε τζαμί είναι Αγία Σοφία. Δεν κρύβουν τι θέλουν να κάνουν και μετρούν αντιδράσεις για τη μετατροπή σε τέμενος και αυτού του συμβόλου της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, αλλά και μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού, της Αγιασοφιάς στην Πόλη.

Η αναγνώριση, όμως, της γενοκτονίας των Μικρασιατών θα είναι και ένα μήνυμα σε όσους και σήμερα προβαίνουν σε διωγμό των χριστιανών της Μέσης Ανατολής. Διωγμό, που κατ’ ουσίαν αποτελεί τη συνέχεια και την ολοκλήρωση της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα στη Μικρά Ασία.

Γι’ αυτό καλούμε τους αρνητές της γενοκτονίας, που κόπτονται για κάποιες σημαντικές λευκές σελίδες της ιστορίας, να αντιληφθούν τις ευθύνες τους και να μην “μαυρίζουν” άλλες, τουλάχιστον, εξίσου σημαντικές.

Τέλος θα ήθελα να πω ότι η Ελλάδα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, παρά την οικονομική κρίση και σηκώνοντας μεγαλύτερο μέρος ευθύνης από εκείνο που της αναλογεί σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, οφείλει να προσφέρει τη δυνατότητα πρόσβασης στην εκπαίδευση στα παιδιά των προσφύγων που είναι τα αθώα θύματα του πολέμου.

Αντί, λοιπόν, για αφορισμούς προς τις τοπικές κοινωνίες που διατυπώνουν ανησυχίες, η κυβέρνηση οφείλει με συγκροτημένο σχέδιο να πείσει ότι μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα. Κάτι που έως σήμερα δεν έχει καταφέρει.

Σας ευχαριστώ».

Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=E7LE1h2aW8M&feature=youtu.be

Read more...

Ολόκληρη η Ομιλία Χαρακόπουλου σε Ολομέλεια επί των Άρθρων νσ για Ελληνόγλωσση Εκπ/ση

Μάξιμος Ελληνόγλωσση

Αθήνα, 31 Αυγούστου 2016

Εισήγηση
του Τομεάρχη Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας,
Εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου

στη συζήτηση στην Ολομέλεια της βουλής επί των Άρθρων του νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις»


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητούμε ένα ακόμη νομοσχέδιο κουρελού του υπουργείου Παιδείας χωρίς αρχή, μέση και τέλος.

Η συζήτηση για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση πραγματοποιείται στη σκιά μιας οδυνηρής εξέλιξης για τον ελληνισμό της Βαυαρίας. Μιλώ για την απόφαση του δήμου Μονάχου να ανακαλέσει την παραχώρηση οικοπέδου για την ανέγερση ελληνικού σχολείου.

Η υπενθύμιση αυτή ενόχλησε τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Πελεγρίνη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Προφανώς υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες για τις καθυστερήσεις στην ανέγερση του σχολικού συγκροτήματος.

Όμως κ. υφυπουργέ, και εσείς προσωπικά αναλάβατε δεσμεύσεις, θέσατε χρονοδιαγράμματα και δεν τα τηρήσατε. Μας είπατε ότι θα υπάρξει μια νέα ευκαιρία. Μακάρι. Όπως σας είπα είμαστε στη διάθεσή σας ως αξιωματική αντιπολίτευση αν κρίνετε ότι μπορούμε να συμβάλουμε για την ανατροπή αυτής της εξέλιξης.

Με τις ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση ουσιαστικά η κυβέρνηση βάζει τίτλους τέλους στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού. Και μάλιστα αυτό γίνεται σε μια εποχή έξαρσης της μετανάστευσης νέων οικογενειών ιδιαίτερα στη Γερμανία. Ένα από τα κριτήρια, όπως οι ίδιοι λένε, της επιλογής του τόπου εγκατάστασής τους ήταν και η λειτουργία ελληνικού σχολείου.

Στόχος μας θα πρέπει να είναι εκείνα τα δίγλωσσα σχολεία που προσφέρουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τόσο στη χώρα υποδοχής, όσο και στην ημεδαπή, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα παιδιά των ομογενών να σταδιοδρομήσουν, είτε στην χώρα που ζουν, είτε στην Ελλάδα αν θελήσουν να επιστρέψουν.

Εκείνο που είναι ακατανόητο, ιδιαίτερα σήμερα, είναι η εμμονή της κυβέρνησης να θέλει σώνει και καλά να συνεχίσει να στέλνει εκπαιδευτικούς με επιμίσθιο, επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, όταν υπάρχουν εκπαιδευτικοί σύζυγοι Ελλήνων του εξωτερικού ή αλλοδαπών που μπορούν να διδάξουν χωρίς επιμίσθιο.

Αν υπάρχει όπως μας είπε ο αρμόδιος υφυπουργός «κρυφό επιμίσθιο» στη Βαυαρία γιατί δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα στο συγκεκριμένο κρατίδιο και επιλέγει με μια γενική διάταξη να στερήσει τη δυνατότητα απόσπασης εκπαιδευτικών χωρίς επιμίσθιο σε όλα τα υπόλοιπα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού.

Στο Γ΄ Κεφάλαιο με τις ρυθμίσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση, προωθείται και μέσω ΔΟΥ η είσπραξη των οφειλών από άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας από καθηγητές. Επιπλέον, η παραγραφή γίνεται εικοσαετής. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν υφίσταται αναδρομική παρακράτηση επί μερισμάτων εταιρειών στις οποίες συμμετέχουν καθηγητές. Δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε αν δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη για τη μη αναδρομικότητα της ρύθμισης όσον αφορά στα μερίσματα.

Στη σκιά των παραιτήσεων μελών των Συμβουλίων Ιδρυμάτων στα ΑΕΙ που καταγγέλλουν μεθόδευση απαξίωσής τους, η κυβέρνηση με τροπολογία μετά τους αιώνιους φοιτητές επαναφέρει και όσους αδιαφορούν να εγγραφούν για δυο συνεχόμενα εξάμηνα.

Η ρύθμιση για την ιδιωτική εκπαίδευση που περιλαμβάνεται στο Δ΄ Κεφάλαιο, καθρεπτίζει την αρνητική στάση της κυβέρνησης έναντι του ιδιωτικού τομέα. Λησμονεί ότι οι δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία στην πλειοψηφία τους ανήκουν στην μεσαία τάξη. Και το κάνουν με κόστος οικονομικό στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό γιατί δεν είναι ικανοποιημένοι από τη δημόσια εκπαίδευση και αναζητούν κάτι καλύτερο, κάτι επιπλέον στην ιδιωτική.

Εσείς, αντί να αναβαθμίσετε την δημόσια εκπαίδευση, ενάμιση χρόνο τώρα την απαξιώνετε περαιτέρω. Και τώρα, με μανία ιδεοληπτικών επιχειρείτε να ακυρώσετε ουσιαστικά τα δυο βασικά πλεονεκτήματα της ιδιωτικής εκπαίδευσης:
Πρώτον τη δυνατότητα επιλογής και αξιοκρατικής αντιμετώπισης του εκπαιδευτικού προσωπικού και Δεύτερον τις δυνατότητες διαφοροποίησης στο εφαρμοζόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Επιπλέον, με χθεσινή νομοτεχνική βελτίωση στερείται από τα ιδιωτικά σχολεία η δυνατότητα να προσφέρουν φροντιστηριακά μαθήματα.

Το άρθρο 28 ουσιαστικά μονιμοποιεί τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς μετά την παρέλευση διετίας. Η παραπομπή σε επιτροπές συνδικαλιστών, υπαλλήλων του υπουργείου Παιδείας ή καθηγητών ΑΕΙ που θα κρίνουν τη νομιμότητα της απόλυσης παραπέμπει σε πρακτικές του παρελθόντος που στην πράξη δεν λειτούργησαν.

Σε κάθε περίπτωση δεν πιστεύουμε στην υποκατάσταση της δικαιοσύνης από επιτροπές της εκτελεστικής εξουσίας. Κάθε εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα να βρει το δίκιο του στη δικαιοσύνη.

Με την ίδια λογική θα πρέπει το υπουργείο υγείας να συστήσει επιτροπή που θα ελέγχει αν καλώς ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο απέλυσε ένα γιατρό. κ.ο.κ.

Επιπλέον η μονιμοποίηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στερεί ευκαιρίες εργασίας σε νέους και αξιόλογους εκπαιδευτικούς με αυξημένα προσόντα.
Στο νομοσχέδιο έχει προστεθεί για το θεαθήναι διάταξη σύμφωνα με την οποία ιδιωτικός εκπαιδευτικός μπορεί να απολυθεί λόγω «ανεπάρκειας ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων του, η οποία διαπιστώνεται από το οικείο υπηρεσιακό συμβούλιο και στηρίζεται σε δύο τουλάχιστον υπηρεσιακές εκθέσεις που συντάσσονται από τον αρμόδιο Διευθυντή Εκπαίδευσης και αφορούν δύο τουλάχιστον συνεχόμενα διδακτικά έτη».

Χωρίς, όμως να υπάρχει σύστημα αξιολόγησης πού θα στηριχθεί ο αρμόδιος Διευθυντής Εκπαίδευσης για να συντάξει την υπηρεσιακή έκθεση -που και πάλι θα περάσει από τον έλεγχο του υπηρεσιακού συμβουλίου; Και γιατί θα πρέπει να συνταχθούν δύο εκθέσεις και μάλιστα να «αφορούν δύο τουλάχιστον συνεχόμενα διδακτικά έτη»; Η μία δεν φτάνει;

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έχει αλλεργία σε κάθε αξιολόγηση είτε των εκπαιδευτικών του δημοσίου είτε των ιδιωτικών σχολείων. Γι’ αυτό και κατάργησε στην πράξη την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος και των εκπαιδευτικών από τους Σχολικούς Συμβούλους για την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια και από τους Διευθυντές των σχολείων για την υπηρεσιακή συνέπεια και την ανταπόκριση στα καθήκοντά τους.

Όσον αφορά στην τροπολογία για τα Φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, θα σας έλεγα να ακούσετε το αίτημα των εκπροσώπων του χώρου και να την αποσύρετε προκειμένου να υπάρξει διάλογος, που όπως καταγγέλλουν δεν έγινε.

Αναφορικά με τα παράτυπα πτυχία, όπως είπα μετά το 2008 και το μέγα θόρυβο που τότε έγινε πανελληνίως για το θέμα, κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια. Αν τέτοια ΤΕΕ εξακολούθησαν να λειτουργούν και κάποιοι προσέφυγαν σε αυτά για να πάρουν τίτλους με άριστα για να διοριστούν στο δημόσιο, παρακάμπτοντας άλλους, δεν μπορούμε να συναινέσουμε στην νομιμοποίησή τους.

Τέλος με την τροπολογία της Ειδικής αγωγής, τον παραγκωνισμό των πτυχιούχων ΠΕ61 και ΠΕ71, και την ένταξη στην ειδική αγωγή εκπαιδευτικών από την γενική εκπαίδευση, χωρίς κανένα προσόν ειδικής αγωγής ή μάλλον με μοναδικό προσόν να περισσεύουν από την γενική, κινδυνεύει να επέλθει πλήρης απορρύθμιση, αποδόμηση και απαξίωση της ειδικής αγωγής.

Επειδή ο υπουργός είπε τη μισή αλήθεια ότι και σήμερα αποσπώνται εκπαιδευτικοί χωρίς εξειδίκευση στην ειδική αγωγή να θυμίσω ότι η πρόβλεψη ήταν μόνο αν εξαντληθούν οι πίνακες των αναπληρωτών της ειδικής αγωγής και μόνο για την Παράλληλη Στήριξη.

Ακόμα και το τελευταίο τμήμα της τροπολογίας που αφορά στην επαγγελματική εκπαίδευση και που θα μπορούσε κανείς να βρει θετικά στοιχεία όπως η ενοποίηση των ειδικών επαγγελματικών γυμνασίων και λυκείων, είναι μια αποσπασματική ρύθμιση του πολύπαθου χώρου της ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και αφήνει απ’ έξω σημαντικά θέματα όπως η λειτουργία και η εκπαιδευτική διέξοδος των αποφοίτων των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ).

Ουσιαστικά εξουσιοδοτείται ο υπουργός κατά το δοκούν, με υπουργικές αποφάσεις να ρυθμίσει, να αναιρέσει, και τελικά να διαμορφώσει όλα τα παραπάνω θέματα.

Δυστυχώς και αυτό το νομοσχέδιο επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το χώρο της παιδείας με ιδεοληψίες και εμμονές που παραπέμπουν στο παρελθόν της δεκαετίας του ’80 που ευθύνεται για τις περισσότερες παθογένειες της χώρας».

Δείτε το σχετικό βίντεο της Ομιλίας μου εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=jbVI3Ka_Px0&feature=youtu.be

Read more...

Ολόκληρη η Ομιλία Χαρακόπουλου σε Ολομέλεια επί της Αρχής νσ για Ελληνόγλωσση

νσχ Ελληνογλωσση 2

Αθήνα, 30 Αυγούστου 2016

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ του ΤΟΜΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΝΔ
ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΤΗ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Κ. ΜΑΞΙΜΟΥ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ Ν/Σ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
«Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας για την Ελληνόγλωσση εκπαίδευση πραγματοποιείται λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στις Πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Στον απόηχο, λοιπόν, της εισαγωγής στα ΑΕΙ της χώρας φοιτητών που έγραψαν 1,5 η κυβέρνηση προαναγγέλλει στο Τύπο την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σύμφωνα με όσα διαρρέονται από το υπουργείο Παιδείας η κυβέρνηση προωθεί την «ελεύθερη πρόσβαση» στα τμήματα μειωμένου ενδιαφέροντος.
Αντί να επαναφέρει τη βάση του δέκα που απέτρεπε τέτοια φαινόμενα εκφυλισμού στις εισαγωγικές εξετάσεις, τις καταργεί προφανώς για να γίνει αρεστή στους μαθητές που θα έχουν πλέον και το δικαίωμα ψήφου στα 17.
Όπως, όμως, πληροφορούμαστε για τις σχολές υψηλής ζήτησης δεν θα ισχύει η «ελεύθερη πρόσβαση». Δύο μέτρα και δυο σταθμά, που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση και απαξίωση των ΑΕΙ που θα εγγράφουν ελεύθερα τους φοιτητές στα τμήματά τους. Και κατ’ επέκταση σε απονομή τίτλων που κινδυνεύουν να μην έχουν κανένα κύρος στην κοινωνία και την αγορά εργασίας.
Ήδη, οι πρόεδροι των ΤΕΙ καταθέτοντας τη διαφωνία τους για την κατάργηση της βάσης του δέκα για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, επισήμαναν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων το μέγα πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τους λιμνάζοντες φοιτητές που εισάγονται μεν αλλά αδυνατούν να λάβουν πτυχίο.
Μπαίνουν στα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια, αλλά αδυνατώντας να ανταποκριθούν στο επίπεδο σπουδών μετατρέπονται σε αιώνιους φοιτητές. Δημιουργούν μια ψευδαίσθηση επιτυχίας στην οικογένειά τους, η οποία στην πορεία του χρόνου συνειδητοποιεί το κόστος της αυταπάτης γιατί τα παιδιά τους δεν παίρνουν πτυχίο, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Αυτή τη φενάκη πάτε να διευρύνετε με την λεγόμενη ελεύθερη πρόσβαση. Μια επιλογή που επιβεβαιώνει το μήνυμα της ήσσονος προσπάθειας που θέλετε να στείλετε στην ελληνική κοινωνία.
Εμφανίζετε ως δήθεν φιλολαϊκό μέτρο την είσοδο χωρίς εξετάσεις, υποστηρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσει την ανάγκη προσφυγής στα φροντιστήρια. Εκείνο που θα καταφέρετε είναι να γενικεύσετε το φροντιστήριο και για τους φοιτητές προκειμένου να μπορέσουν να πάρουν πτυχίο.
Ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας μίλησε για μπακαλορεά. Όπου αυτό εφαρμόζεται υπάρχει αδιάβλητο σύστημα εξετάσεων με τράπεζα θεμάτων. Θυμίζω ότι όχι μόνο κατασυκοφαντήσατε την τράπεζα θεμάτων, που εμείς καθιερώσαμε, αλλά σπεύσατε μόλις αναλάβατε να την καταργήσετε.
Εμείς πιστεύουμε ότι για την πρόσβαση των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να υπάρχει σύστημα αξιολόγησης. Προς αυτή την κατεύθυνση επεξεργαζόμαστε προτάσεις που σύντομα θα παρουσιάσουμε στην ελληνική κοινωνία με υπευθυνότητα και όχι χαϊδεύοντας αυτιά, όπως κάνει η κυβέρνηση.

Όμως, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η συζήτηση του νομοσχεδίου γίνεται και τις παραμονές έναρξης του νέου σχολικού έτους. Με αλλαγές που ήδη έχουν προαναγγελθεί στη βάση υποτίθεται του λεγόμενου εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Ενός διαλόγου που πραγματοποιήθηκε με το καθ’ ύλην αρμόδιο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας σε ρόλο θεατή. Μια παρωδία διαλόγου, στη διάρκεια του οποίου το υπουργείο κατέθετε ρυθμίσεις κατά κανόνα με εκπρόθεσμες τροπολογίες και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για ζητήματα που υποτίθεται αποτελούσαν αντικείμενο διαλόγου.
Όλες οι παρεμβάσεις που βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις διέπονται από την αρχή της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Την κατάργηση των Πρότυπων Σχολείων, ακολούθησε η κατάργηση του Ολοήμερου Σχολείου με Ενιαίο Αναμορφωμένο Πρόγραμμα, σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης ανθρώπινων πόρων. Και τούτο γιατί παρά τις μεγαλόστομες και κατ’ επανάληψη διαβεβαιώσεις του υπουργού Παιδείας, και φέτος δεν θα υπάρξουν διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών στα σχολεία.
Έτσι, η κατάργηση των ΕΑΕΠ με μείωση των ωρών διδασκαλίας σε 1337 δημοτικά από 35 σε 30 ώρες την εβδομάδα μεταφράζεται σε 4.000 εκπαιδευτικούς λιγότερους. Η κατάργηση των 2.400 Κλασικών Ολοήμερων και η μετατροπή τους σε Ενιαίου Τύπου Ολοήμερα με μείωση των μαθημάτων κατά 9 ώρες την εβδομάδα συνεπάγεται άλλους 900 εκπαιδευτικούς λιγότερους.
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η μείωση στα Γυμνάσια των ωρών διδασκαλίας από 35 σε 32 την εβδομάδα δημιουργεί ένα πλεόνασμα περίπου 4.000 εκπαιδευτικών. Ενώ άλλοι 500 θα εξοικονομηθούν από τις ρυθμίσεις για την εργαστηριακή διδασκαλία.
Προφανώς αν μειώνατε κι άλλο τις ώρες διδασκαλίας θα γλιτώνατε όχι 9,5 χιλιάδες εκπαιδευτικούς, όπως σας παρουσίασα, αλλά πολλούς περισσότερους. Είναι, όμως, πρόκληση, αυτό να βαφτίζεται αναβάθμιση των δημόσιων σχολείων. Όλα αυτά γίνονται σε βάρος της ποιότητας της εκπαίδευσης, καθώς επιπλέον αυξάνονται τα μονόωρα μαθήματα (βιολογία, γεωγραφία κλπ) και όπως λένε οι εκπαιδευτικοί «μία ώρα ίσον καμία».
Ταυτόχρονα καταργείτε και τον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό στη Γ΄ Γυμνασίου και έτσι ο μαθητής παντελώς ανενημέρωτος θα επιλέγει το Λύκειο που θα πάει Γενικό ή Επαγγελματικό.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι εκτός συνόρων οι Έλληνες είναι δυο φορές Έλληνες. Νοιάζονται για την πατρίδα και όποτε χρειάστηκε σήκωσαν ψηλά τη σημαία των εθνικών μας δικαίων. Σε αυτούς που στα ξένα είναι Έλληνες και στην Ελλάδα ξένοι, η πατρίδα έχει χρέος να τους προσφέρει τη δυνατότητα να διδαχθούν τη μητρική τους γλώσσα.
Εμείς πιστεύουμε ότι οφείλουμε να τους δώσουμε και το δικαίωμα της ψήφου στον τόπο κατοικίας τους. Το δικαίωμα να έχουν λόγο για τον τόπο που αγαπούν και πολλοί επιθυμούν να επιστρέψουν. Πόσο δε μάλλον όταν πολλοί νέοι έχουν μεταναστεύσει σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας.
Μιλώντας για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην παιδεία των ομογενών και κυρίως στη διατήρηση της εθνικής τους συνείδησης, ιδιαίτερα στην Αμερική και την Αυστραλία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο επιβάλει τη μετατροπή των αμιγών ελληνικών σχολείων σε δίγλωσσα από το 2018-19. Και τούτο γίνεται σε μια περίοδο που παρατηρείται αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τη Γερμανία από εργαζόμενους γονείς που όπως δηλώνουν επιλέγουν την πόλη εγκατάστασής τους και με βάση την ύπαρξη ελληνικού σχολείου για τη συνέχιση των σπουδών των παιδιών τους.
Βεβαίως, στόχος μας θα πρέπει να είναι η μετάβαση στα δίγλωσσα. Για ποιο δίγλωσσο, όμως σχολείο μιλούμε; Τα υφιστάμενα δίγλωσσα σχολεία στη Γερμανία επιπέδου αντίστοιχου δεκατάξιου, τα λεγόμενα Γκεζάμ-σούλε, τα γενικά σχολεία, είναι από τις χαμηλότερες βαθμίδες εκπαίδευσης, που οι απόφοιτοί τους δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η δική μας ξεκάθαρη θέση είναι ότι το δίγλωσσο σχολείο που προσβλέπουμε είναι το ποιοτικό σχολείο που δίνει δυνατότητα πρόσβασης στα ΑΕΙ τόσο στη χώρα υποδοχής όσο και στην ημεδαπή.
Δεν περίμενα από μια κυβέρνηση της αριστεράς να μην επιτρέπει στα παιδιά των ομογενών μας να έχουν δικαίωμα στο όνειρο για μια καλύτερη ζωή από τους γονείς τους, για ευκαιρίες σε πανεπιστημιακή μόρφωση, αλλά η μόνη διέξοδο που επιφυλάσσει γι’ αυτά είναι οι κατώτερες σχολές μαθητείας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στην Ελλάδα της κρίσης φαίνεται ότι «λεφτά υπάρχουν» στο υπουργείο Παιδείας. Έτσι, αντί να προτάσσονται για τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών στα σχολεία της ομογένειας, οι εκπαιδευτικοί χωρίς επιμίσθιο, που είναι σύζυγοι Ελλήνων του εξωτερικού ή αλλοδαπών, η κυβέρνηση θέτει εμπόδια προκειμένου να κάνει αποσπάσεις με επιμίσθιο, με επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
Και επειδή, προφανώς αυτοί που έχει κατά νου δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα, τα ψαλιδίζει. Συνεπής στο δόγμα «η αριστεία είναι ρετσινιά» υποβαθμίζει την προϋπόθεση της άριστης γνώσης της γλώσσας στη χώρα υποδοχής για την κατάληψη θέσης Συντονιστών Εκπαίδευσης και Διευθυντών των Σχολείων. Πάλι καλά θα πει κανείς σε σχέση με τη Σιβιτανίδειο, όπου εκεί καταργήθηκε εντελώς η προϋπόθεση γνώσης ξένης γλώσσας για τον διευθυντής της αρεσκείας σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η πιο εμβληματική, όμως, διάταξη στο υπό συζήτησή νομοσχέδιο, που δείχνει τις εμμονές και τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης με τον ιδιωτικό τομέα, είναι η ρύθμιση για την ιδιωτική εκπαίδευση. Αντί να αναβαθμίσει το δημόσιο σχολείο με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δομών, η κυβέρνηση επιχειρεί να κοντύνει το ιδιωτικό σχολείο.
Αφού δεν μπορεί να διορίσει εκπαιδευτικούς στο δημόσιο -παρά τα μεγάλα λόγια- επιχειρεί να μονιμοποιήσει τους εκπαιδευτικούς στην ιδιωτική εκπαίδευση. Με τη νέα ρύθμιση, ουσιαστικά το σχολείο δεν θα μπορεί να διαφυλάξει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης όταν δεν θα μπορεί μετά την παρέλευση διετίας να αντικαταστήσει τον εκπαιδευτικό που θεωρεί ότι δεν αποδίδει.
Ο καλός εκπαιδευτικός δεν χρειάζεται καμία ρήτρα μονιμότητας. Είναι διαφήμιση για το σχολείο. Το επιχείρημα της απόλυσης των παλαιότερων διότι στοιχίζουν ακριβότερα από τους νέους εκπαιδευτικούς καταρρίφθηκε στην Επιτροπή. Η διαφορά είναι μόλις 150 ευρώ το μήνα, όταν τα ετήσια δίδακτρα είναι περί τις 5.000 ευρώ. Ποιο σχολείο θα ρισκάριζε να χάσει μαθητές αντικαθιστώντας καταξιωμένους δασκάλους;
Επιπλέον, αν ένας εκπαιδευτικός δεν συμπληρώνει το ωράριό του, θα πρέπει να αμείβεται πλήρως, με την υποχρέωση του σχολείου να «εφευρίσκει» πρόσθετες δράσεις για να συμπληρώσει το ωράριό του.
Δεν ξέρω αν πράγματι αναζητείτε ταξικούς εχθρούς ή χρησιμοποιείτε την παιδεία για να δώσετε εξετάσεις αριστεροφροσύνης στο κομματικό σας πυρήνα, που δυσανασχετεί μετά την υπογραφή του αριστερού μνημονίου με τον «κόφτη». Θα πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι οι 85 χιλιάδες οικογένειες που επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση, δεν είναι οι πλούσιοι κάποιων κολεγίων. Κατά κανόνα ανήκουν στη μεσαία τάξη που σφίγγει το ζωνάρι για να προσφέρει κάτι καλύτερο στα παιδιά της.
Το επιχείρημα ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό και θα πρέπει να έχει λόγο το υπουργείο Παιδείας στις προσλήψεις και απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι έωλο. Δημόσιο αγαθό είναι και η υγεία, αλλά ο υπουργός υγείας δεν καθορίζει τις απολύσεις γιατρών στα ιδιωτικά θεραπευτήρια.
Αντί να ανοίξετε τη συζήτηση για την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση –κινδυνεύει να χαθεί κι αυτή η ευκαιρία της συνταγματικής αναθεώρησης- επιχειρείτε να στραγγαλίσετε και την ιδιωτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Αναφορικά με την τροπολογία που ενσωματώσατε για τα φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, χωρίς κανένα διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς, φοβούμαι ότι ο υπερβάλλον ζήλος σας να φανείτε αρεστοί στους εργαζόμενους μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Ο καθορισμός πλήρους ωραρίου με 21 ώρες, όταν στη δημόσια εκπαίδευση το ωράριο είναι 23 ώρες, με επιπλέον 7 ώρες για διοικητικά καθήκοντα, θα οδηγήσει σε έξαρση των ιδιαίτερων μαθημάτων και της αδήλωτης εργασία, φέρνοντας τελικά λουκέτα σε φροντιστήρια.
Όσον αφορά στη ρύθμιση για τα παράτυπα πτυχία που χορηγήθηκαν από ΤΕΕ που δεν λειτουργούσαν με νόμιμες προδιαγραφές, ο νόμος Γιαννάκου, (3577/2007) όταν έγινε γνωστό το ζήτημα, έδωσε τη δυνατότητα χορήγησης τίτλων στους μαθητές των σχολικών ετών από το 2004 έως το 2008 με γραπτές εξετάσεις.
Με την ρύθμιση που εσείς φέρνετε καταργείτε κάθε χρονικό περιορισμό παγιώνοντας αυτή τη διαδικασία. Σε κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να συναινέσουμε. Μετά τον θόρυβο που υπήρξε το 2008 κανείς δεν έχει άλλοθι άγνοιας. Δεν δίνουμε, λοιπόν, άφεση αμαρτιών, σε όσους μετά το 2008 έκαναν χρήση αυτών των τίτλων και διορίστηκαν στο δημόσιο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τη ΝΔ, η οποία ως Κυβέρνηση είχε την τόλμη, να στείλει το θέμα στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
Παρά τι επανειλημμένες ερωτήσεις μας δεν λάβαμε απάντηση από την κυβέρνηση για τον «σκοτεινό αριθμό» αυτών των δημοσιών υπαλλήλων. Πόσοι είναι, σε ποια υπουργεία διορίστηκαν; Και επιπλέον τι θα πράξετε εάν κάποιος δεν πετύχει τη βαθμολογία με την οποία διορίστηκε; Θα απολυθεί και θα δημιουργηθούν νέοι πίνακες διοριστέων με επιλαχόντες εκείνης της περιόδου;
Σε μια εποχή έκρηξης της ανεργίας και μετανάστευσης νέων με προσόντα είναι πρόκληση η επέκταση της ρύθμισης έως σήμερα.
Τέλος, ενδεικτική του τρόπου που νομοθετεί η κυβέρνηση, αλλά και της σημασίας που δίνει στην Ειδική Αγωγή Εκπαίδευσης, αποτελεί η τροπολογία για την Ειδική Αγωγή. Επιφέρει την ισοπέδωση καθώς, ακόμη και πρόσωπα που δεν έχουν καμία απολύτως εξειδίκευση με την ειδική αγωγή, θα μπορούν να διδάσκουν εφεξής σε αυτή. Είναι πρόχειρη, αποσπασματική και έρχεται ουσιαστικά για να τοποθετήσει πλεονάζοντες δασκάλους της Γενικής Εκπαίδευσης στην Ειδική Αγωγή.

Για όλους αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε επί της αρχής και καλούμε την κυβέρνηση να πάψει να πειραματίζεται με τον χώρο της παιδείας.

Δείτε ολόκληρη την ομιλία του κου Χαρακόπουλου εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=155S1pU4KkU&feature=youtu.be

Read more...